24 juni

Als iedereen op café weer over voetbal wil praten of over de Tour of zelfs over tennis, breng ik het gesprek ongemerkt op de Belgische staatsinstellingen, die zoals bekend in een toestand zijn van permanente hertimmering. Ik laat de tooghangers een tijdje bezig over de fijnere nuances van federatie en confederatie, de goede en kwade trekjes van autonomisten, independisten, separatisten en secessionisten.

Dan, als er even een stilte valt, en iemand bestelt een nieuw rondje, is het moment daar voor mijn uiteenzetting over artikel 35, en wat dat inhoudt voor het subsidiariteitsbeginsel, de residuaire en de usurperende bevoedgheden. Lang voor ik klaar ben is iedereen weg. Ik kan rustig nog een Orval kopen en met de kroegbazin een boompje opzetten over de kleinkindjes.

19 juni

Ik heb de wereld even afgezet. De olie van BP zal ook zonder mij wel in zee stromen. Hoe het in Thailand gaat weet al lang niemand meer. Laat Belgen en Nederlanders maar een regering vormen, elk een, en moge de beste winnen. Het poortje van mijn kipperen heb ik nog maar eens opengezet. Misschien zet mijn gebaar ze eindelijk weer tot leggen aan. Het verste ei dateert van 9 juni. Dat weet ik zo goed omdat ik altijd de legdatum met potlood op het ei schrijf, zo run ik een beetje mijn eigen voedselagentschap. Onder de 9 staat een streepje, want zo'n ei heeft niet echt een bovenkant. Wat ik zelf doe, doe ik niet per se beter, maar het houdt me wel even bezig.

17 juni

Sinds enige tijd leef ik zonder televisie of internet. Wel koop ik nu en dan een krant. Zo weet ik dat er een wereldvoetbalkampioenschap aan de gang is, en dat er federale verkiezingen geweest zijn in België. Aan de laatste heb ik zelfs meegedaan, en ik weet wie gewonnen heeft. Ik weet ook dat Spanje van Zwitserland verloren heeft, omdat ik per ongeluk in een cafetaria tegen een groot televisiescherm ben aangelopen waarop de slotminuten van die wedstrijd te zien waren. Het schijnt dat die Spaanse ploeg vol Catalanen zit die Spanje maar niks vinden. Natuurlijk winnen de Zwitsers. Ook tegen België, gegarandeerd. Maar het schijnt dat België niet meedoet.

12 juni

Je mag niets aan het doen zijn, je mag nergens in het bijzonder op letten. Het liefst kun je niets om je hoofd hebben. Dagdromen en fantazieën van welke aard ook zijn er niet goed voor. Geen muziek, overvliegende Airbussen, voorbijrijdende ijskarren. Geen woorden in de kop als 'Aldi' of 'onverwijld' of 'ambiguïteitstolerantie'. Geen knagend hongergevoel, geen dorst of zweet of kippevel. Geen aambeien of eksterogen. Geen gênante herinneringen of bange voorgevoelens. Geen nakende trouwerijen of familiereünies. Dan kunnen ze plots daar zijn, de mouches volantes. Glasvochttroebeling, de draadjes en krulletjes die voor je ogen zweven als je op je rug ligt en naar de lucht kijkt. Lang duurt het nooit, maar voor mij is dat lang genoeg.

8 juni

Dat was ik weer vergeten, het onwaarschijnlijke aantal konijnen dat rond deze tijd rondhupt in domein Puyenbroeck, parel van Oost-Vlaanderen. Wie de provincies af wil schaffen, moet daar eerst eens naar toe gaan.

Ex-goeverneur Stevaert is er ook al niet voor, voor dat afschaffen. Volgens hem doen de provincies alles beter dan het gewest Vlaanderen. Vlaanderen moet zich niet bemoeien met wat de provincies zelf het beste kunnen, zei Steve laatst in de krant. Waar heb ik dat nog gehoord?

Maar goed, het ging over de konijnen. Dat er zo veel zijn. Dat is wat zij het beste kunnen.