29 juli

Neem nu een woord als waternoodsramp. Ik bedoel maar. Men stapelt de letters maar op. Ze denken: zo is mijn stukje sneller klaar, kan ik iets anders gaan doen. Een woord als kemel. Klaar, snel, precies wat nodig is voor een kemel. Kameel, kan ook nog. Maar zeg nu zelf: dromedaris.

Probeer maar, in één ruk, met de twee r's en twee d's en de m en de s, en ook nog een o en een i en een a. En een e. Zonder één keer te struikelen, alles keurig op de juiste plaats. Zo'n kemel heeft twee bulten ook nog. Laten we daar een voorbeeld aan nemen.

21 juli

Ik ben gestopt met a naar b te gaan met alle middelen, behalve lopend en de bus. Dat is al moeilijk genoeg en meer koolstof ook dan ik kan hebben. Dat was dan dat ander verhaal. Behoorlijk ingewikkeld, en dan spreek ik nog niet over de krant. Stoppen ook dat eindeloos uitleggen, dacht ik, ook de radio en de televisie en de media, maar gelukkig vond ik toch één zinnige gedachte van een zekere Ben Segers in de Kamer van de Volksvertegenwoordigers. Wat al weer een woord, Volksvertegenwoordigers, maar dat heb ik al gezegd. Het ging over de hongerstakers, ik citeer letterlijk: 'Oef zeg. Oef oef oef.' Het kan dus toch, simpel en klaar zeggen waar het overgaat. Ik moet die Ben Segers in de gaten houden.

18 juli

Je hebt het niet altijd door, dat woorden heel erg moeilijk kunnen zijn, zodat het best lang kan duren voor je iets gezegd hebt. Niet eens erg lange of moeilijke woorden. Neem nu 'oorspronkelijk' of 'goochelaars'. Begin er maar aan. Ook altijd lopend of in de bus, dat duurt ook al zo lang, maar dat is een ander verhaal. Niet te veel, niet te snel. We zien wel waar we geraken.

13 juli

Zo kan het ook. Het duurt wat langer, maar we komen er wel. De stukjes zijn wat korter, en voorlopig kan ik niet zeggen waarover ze gaan. We zien wel.