18 juni

Aan ’t herlezen: twee van Midas Dekkers’ bundels stukjes over dieren. De mol en de baviaan en De kip en de pinguïn. Dieren moet je ruim begrijpen. Naast de wesp, de muskusrat en de giraf kom je minder reguliere beesten tegen zoals het dronken zwijn aan, de sportvis, het proefkonijn, het lelijke eendje, de paashaas of la vache qui rit. Ook verdacht veel op mensen lijkende dieren als het oude mannetje, de neger, de vrouw en Ollie B. Bommel. In zo’n bonte reeks kan ook de god niet ontbreken. Die god blijkt een mens te zijn die een hond heeft. Dat kan mij niet verwonderen. De hond heet Tinus en verheerlijkt zijn Here en weldoener bij dag en bij nacht, al blaffend. Dat vindt god goed, natuurlijk. Maar niet zijn vrouw Maria, die iedereen Rie noemt. ‘Kan dat beest nooit eens even zijn bek houden?’ vraagt Rie. ‘Van mij hoeft dat allemaal niet zo’. Op het eind rijdt god met Tinus naar het bos en bindt hem met een touw aan een boom vast. ‘Het spijt me, ouwe jongen’, zegt god. ‘Rie kan er niet meer tegen’. Typisch god is dat. Typisch hond ook.

10 juni

'C'est général', zeggen de Fransen. Het giet al een paar dagen en nog knap koud ook. Dan troosten ze elkaar: elders is 't niet beter. Geen grotere geruststelling dan te weten dat de rest ook in de merde zit. Dat zullen we ook maar zeggen over de trieste score van mijn rode vrienden in de Vlaamse verkiezingen. Ne t' en fais pas, Caroline. C'est général. Ook hier in Frankrijk, waar alleman kankert over Sarkozy, zakken de socialisten diep weg in de Europese verkiezingen. De vier stemmers op tien die wel de moeite deden om buiten te komen waren de rode dageraad niet genegen. In Duitsland evenmin. C'est général.
Ook général, gelukkig, is het succes van mijn groene vrienden. Daniel Cohn-Bendit triomfeert, zo ook Jean-Michel Javaux. Mieke Vogels? Ze doet het niet slecht, maar van een triomf mogen we niet spreken. Die is voor de flamingants réunis van B. De Wever. Over enkele maanden worden ook de laatste rood-witte verkeerslichten zwart en geel geverfd en is de wederopstanding van ons volk een feit. De weerkaart van Frank Deboosere wordt eindelijk afgeknipt op de taalgrens (let op het stukje Voeren). Voor de weersverwachting in Henegouwen moet je naar de Wereldomroep. Die heet toch al Radio Vlaanderen.