30 januari

Heeft iemand mijn bril gezien? 

Ik ben hem thuis kwijtgeraakt. Het ene moment zat ik nog in de krant te lezen, het volgende was de bril weg. Hij moet dus ergens in mijn huis liggen, op een van de talloze plekjes waar ik hem voortdurend neerleg en meestal wat later terugvind. Dat krijg je als je niet goed genoeg meer ziet om zonder bril te leven, maar wel nog goed genoeg om hem altijd weer af te zetten.

Het verlies dateert van donderdagochtend, al de beschikbare tijd sinds toen besteed ik aan het zoeken, wat niet meevalt als je geen bril meer hebt. 'Koop maar gauw een nieuwe', zegt mijn gade als immer grootmoedig. 'Als de oude weer terechtkomt, hou je hem als reserve.' Ja, als àl mijn oude brillen weer uitkwamen, had ik nu vier of vijf reserves.

Eén ligt in Bernalda, een stadje in Basilicata waar ik hoop nog eens te komen, al heb ik geen hoop meer mijn bril daar te vinden - ik liet hem liggen bij de fontein op het pleintje waar het beeld staat van San Bernardino.

 

Eén ligt ergens in een veld bij de bosrand niet ver van Saint-Junien in Haute Vienne (Limousin), waar ik hem op een wandeling even afzette en aan de kant legde samen met het plannetje van de wandelroute. Toen ik weer doorliep, vergat ik bril en plannetje op te rapen. Achteraf heb ik de wandeling opnieuw gedaan. Ik heb het plannetje teruggevonden, de bril niet.

Voorlopig behelp ik me met een leesbril die ik nog niet verloren ben. Dat is OK om stukjes te schrijven op de laptop, en het helpt nog net bij het eten, al moet je meer dan wenselijk is naar je bord overleunen. Televisie kijken kan als er geen ondertiteling nodig is (en als de acteurs Nederlands spreken dat je ook kunt verstaan als je niet van Sint-Katelijne-Waver bent of van Kessel-Lo. Nu, misschien proberen ze dat wel, maar het lukt ze niet).

De trap aflopen met een leesbril op is levensgevaarlijk, tenzij je de bril diep op je neuspunt zet en eroverheen kijkt, zoals Roland Van Campenhout, in welk geval je hem even goed niet op kunt hebben. Maar ook dat is geen optie, want laat je hem af, dan is de kans groot dat je hem nooit meer weerziet.

Heeft iemand mijn bril gezien? 

 

26 januari

Hwa is thet mei thet hors wettrien the him self nule drinken .

Volgens Phrasefinder, een thesaurus van spreuken en zegswijzen, is dit de oudste in schrift gevonden Engelse spreuk die vandaag nog in gebruik is. Ze wordt voor het eerst vermeld in 1175, in Old English Homilies.

Het Engels is niet meer wat het toen was, en het vergt enige verbeelding of hulp van bijvoorbeeld Phrasefinder ('who can give water to the horse that will not drink of its own accord?') om er het Paard van Vande Lanotte in te herkennen (You can lead a horse to water, but you can't make it drink).

Dankzij de vasthoudende en naar hij zelf zegt zeer discrete staatsman is het Paard nu ook bij ons in ruime kring bekend. Het wordt inmiddels door allerlei mindere figuren misbruikt in flauwe, slecht geïnspireerde en voorspelbare woordgrapjes, die ik hier niet wil herhalen, omdat ze flauw, slecht geïnspireerd en voorspelbaar zijn. 

 

22 januari

 

Dana Milbank, een columnist van de Washington Post, heeft de maand februari uitgeroepen tot Sarah Palin-vrije maand . Hij belooft plechtig dat hij met ingang van 1 februari 2011 een hele maand lang de voormalige kandidaat vice-president niet een keer zal noemen. Niet in druk, niet online, niet op de televisie. Hij roept andere mensen in de nieuwsmedia op hetzelfde te doen. Het zal niet meevallen, zegt Milbank, maar als genoeg mensen meedoen, kunnen we het moratorium misschien zelfs langer dan een maand volhouden.

Het is niet dat Sarah Palin niet zou deugen (de meningen daarover zijn verdeeld), het is dat zij de media met haar alomtegenwoordigheid totaal verziekt.

Schrijf over Sarah Palin als het zo nodig moet, zegt columnist Ross Douthat in de New York Times, maar stop met doen alsof zij de belangrijkste conservatieve politicus van het land is. Doe niet langer alsof ze kans maakt op het presidentschap in 2012, ze maakt er geen.

Die Amerikanen! Gelukkig hebben wij in België geen zulke alomtegenwoordige conservatieve politici. Mij schiet in elk geval niemand te binnen. Maar mocht er een zijn, dan zweeg ik hem ook dood, met ingang van vandaag, voor onbepaalde duur.

21 januari

Je kunt van De Rotonde westwaarts naar de vuurtoren van Lombardsijde lopen (niets - rood - rood - niets) en vandaar het staketsel op, om naar de vissers te kijken. Dat is een flink eindje stappen. Het kan ook oostwaarts, naar het casino van Middelkerke. De richting die je kiest kan van de wind afhangen: waait die uit Lombardsijde, dan wil je misschien eerst die kant uit gaan, zodat je met rugwind terug kunt keren. Bij oostenwind loop je naar Middelkerke. Het maakt niet zoveel uit. Wel belangrijk is, dat je onder het wandelen je hoofd koppig naar de zee gedraaid houdt. Die wil je zien, die is oogverblindend mooi. Dwaalt je blik per ongeluk landinwaarts, dan staan daar alleen de puinhopen van de betonmaffia, ook nog eens pal in de weg van de zon. Blijf uit die trieste schaduw weg, loop langs de waterlijn, liever nog erin. Het ergste wat je kan overkomen is dat een plotse te onstuimige golf je laarzen binnenstroomt. Dat water is koud, maar als je gewoon doorstapt, wordt het stilaan warm en het klotst om je voeten. Het lijkt de zomer wel. 

14 januari

Het bestaat al lang, maar het was me nog niet echt opgevallen: het vakje 'meest gelezen' op de homepage van deredactie.be. 
Vandaag op één: 'Achtjarige blijft met tong aan paal plakken'. Op drie: 'Rat klimt op gezicht van passagier'. Gisteren kon ook 'Vos schiet jager neer'.

Door mij gepolst naar hun mening over dit toch wel opvallende fenomeen antwoordden mijn drie scharrelkippen unaniem: 'Geen commentaar'.

10 januari

Gehoord gisteren op het Nieuwjaarsconcert van onze geliefde academie in S: de Belgische creatie van 'Minus 1' van Michael Maierhof (°1956), een avantgardistisch stuk elektronische muziek, maar dan zonder elektronica. Wel onder meer met ballons, waar over gewreven en in geknepen werd, winderige fluiten en knarsende violen, alles geregeld onderbroken door gênante stiltes, waarin het niet duidelijk was of nu iemand per ongeluk hoestte of een wind liet, dan wel een muzikant trouw aan de partituur iets met zijn ballon deed. 

Ik weet het, het is totaal ongepast voor een muzikale analfabeet zoals ik om smalend te doen over iets dat ik niet snap, en OK, ik weet het, als ze André Rieu zouden vragen was het ook weer niet goed.

Gelukkig speelde Lorenzo Gatto met het als immer uitmuntende academieorkest later nog het concerto voor viool en orkest in D opus 35 van Peter Tsjaikovski, ik heb onze aardige en briljante jonge landgenoot mede van opluchting langdurig toegejuicht, en na hem hief het orkest ook nog de Radetzkymars aan, zodat ik uitgelaten meeklappend op de wijze van tietenkont tietenkont tietenkontkontkont toch nog het muzikale jaar met enig jolijt in kon zetten.

6 januari

• Als het waar is dat W. Beke tot voorzitter van zijn partij verkozen is met 98,73 procent van de stemmen, kunnen we alleen maar vaststellen dat de kenners bij die partij in het kamp van de tegenstemmers zaten, en dat er niet veel kenners zijn. 

• Als het waar is dat B. De Wever de Persoonlijkheid van het Jaar was in 2010, kunnen we ons er alleen maar over verheugen dat we in 2011 zijn.

• Als het waar is dat K. Peeters een leidende rol speelt in de recente ontwikkelingen inzake de federale regeringsvorming, kunnen we alleen maar betreuren dat hij niet op zijn berg in Argentinië is blijven zitten, of op zijn paard, of bij Unizo.