Fischabfall auf
dem Staket ist verboten. Zo, mochten er op de pier in Nieuwpoort
Duitse Angler in de weer zijn, dan weten ze het ook. Vissen
mag, dat vinden de op- en afwandelende toeristen stemmig, maar het Staket moet wel schoon blijven. Wie zijn vers
gevangen schar wil gutten, zal het elders moeten doen. De
bankjes die hier en daar aan de kant staan hebben nu ook bordjes in
drie talen, waarop de vissers gevraagd wordt er geen vis op te
kuisen.
Zo willen ze het
hebben in Nieuwpoort tegenwoordig: proper en gekuist. Nieuwe
steentjes op de zeedijk, glimmende pleintjes met glazen windschermen,
overdekte zitbanken, poëziefragmentjes over de zee van Claus en
Snoek en zelfs Brel (in het Nederlands), wat kun je nog meer doen als
de vuile duinen al tientallen jaren zijn opgeruimd en vervangen door
nette betonnen gebouwen, honderden, row on row.
Wafels eten,
trappist drinken, handtassen kopen, de hond uitlaten, zijn drollen
oprapen. Er mag zelfs op het zand gelopen worden, in afwachting van
de dag, ongetwijfeld nakend, dat de autoriteiten ook het strand in
kavels gaan verdelen en vol stijlvolle residenties zetten.
Naar de zee kijken,
waar en indien mogelijk, blijft zolang toegestaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten