Een heer en twee
dames. Ze zitten in de vooravond klokvast op het strand, vlak voor
het terras van de Tambourin. De man en één vrouw hebben iets wits op hun hoofd, de tweede vrouw heeft een wat meer uitgedijde, Beatrixachtige
rode hoed op. Met de blauwe stoeltjes waar ze op zitten vormen ze,
men mag aannemen geheel te goeder trouw, een prachtige tricolore. En
de zee, pardon, de bassin op de achtergrond, de bult van Sète,
de langzaam vergrijzende blauwe lucht.
Elle n'est pas
trop froide?, vraagt de serveuse. Mais non, zeg ik, pas
du tout. Elle est bonne!
Ze draagt naar
dagelijkse gewoonte twee glazen wijn aan. Eng vous remerciang,
zegt ze als ze de vier euro's op haar dienblad legt. Zo mag het.
Morgen weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten