In een stukje in de krant kwam ik onlangs een prachtig woord tegen. Ik dacht: dat woord moet ik onthouden, waarop ik het prompt vergat. Vandaag schoot me weer te binnen, dat ik zo'n mooi woord gezien had in een stukje. Alleen kon ik me niet meer herinneren welk stukje dat was, en in welke krant. En welk woord. Toen, als bij toverslag, wist ik het weer. Verdwaalpaal. Een vis of een huis of een banaan, een bal, een boot of een trein, in felle kleuren, bovenop een paal op het strand, ter oriëntering voor verloren gelopen kindjes. Wat klinkt het woord mooi, wat roept het een wereld op van gevaar en geruststelling, van nood en redding. Verliezen en terugvinden. Zoals ook: vergeten en weer herinneren. Welk stukje dat toch weer was, en van wie, en in welke krant.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten