Toch blij dat ik bij Fortis ben, en niet bij Dexia. Daar worden volgens mijn krant de veiligheidscodes gekraakt: ‘Zelfs Digipass niet meer veilig voor hackers’. Het overkwam de voorbije weken ‘enkele tientallen’ klanten van Dexia, die samen voor ‘enkele duizenden euro’ werden gerold. Hoeveel tientallen klanten? Hoeveel duizenden euro’s? Als het over geld gaat blijven we graag discreet. Ook Ronald Meeus, een van de enkele tientallen journalisten die nog bij De Morgen mocht blijven, als hij maar introk bij Het Laatste Nieuws. Mijn enkele duizenden euro’s zijn veilig en wel bij Fortis, of is het bij BNP Paribas, of is het bij de Nationale Bank in afwachting dat iemand eindelijk beslist van wie Fortis nu eigenlijk is, als Fortis er nog is.
Ook blij met het artikel ‘De ark van Noah van de Mekong’ in dezelfde Morgen. Een kop die niet uitmunt door helderheid, maar wat wil je als er pas enkele tientallen journalisten op straat gezet zijn en de rest is ingetrokken bij Het Laatste Nieuws. Het ging over een rapport van het Wereldnatuurfonds over ‘duizenden nieuwe dier- en plantensoorten’ die de laatste tien jaren in het stroomgebeid van de Mekong zijn ontdekt. Pas op: het zijn natuurlijk geen nieuwe diersoorten. Ze bestonden al lang toen ze werden ontdekt. Overigens maak ik mij over hun overlevingskansen niet veel illusies. ‘Groot Mekong’, schrijft Kris Jakobs, een journalist die nog bij De Morgen mocht blijven en inmiddels ingetrokken is bij Het Laatste Nieuws, ‘is een van de vijf meest bedreigde hotspots die het WWF heeft aangeduid’.
Waar ik vooral blij mee ben, zijn de namen die die dieren gekregen hebben. Ik neem me voor ze als scheldwoord te gaan gebruiken. Men doet er dus goed aan beleefd tegen mij te blijven. In het andere geval kan men voor vuile shuimnestboomkikker, spugende cobra, Laotiaanse rotsrat of gifroene groefkopadder van Gumprecht worden uitgemaakt. Vandeweek nog niet. Men begrijpt uit de voorbeelden dat er eerst wat geoefend moet worden.
Blij met de voetbaluitslag Club Brugge – Standard: 1-4.
Het blijst maakte mij de actie van Muntadar al-Zeidi, de Iraakse journalist die op een persconferentie in Bagdad zijn schoenen naar de kop keilde van president G.W.Bush. Hij deed dat met grote kracht en precisie, al miste hij zijn doel helaas op het nippertje. Volgens zijn werkgever, het televisiestation Al-Baghdadia, oefende Al-Zeidi zijn recht op vrije meningsuiting uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten