23 september

Taipei 101

De afspraak is in een kroeg die Carnegie's heet. Ze hebben er Stella on tap, zo wordt mij verzekerd, en the food is great. Ik zoek de plek op in The Rough Guide to Taiwan. 'Big expat favourite and the place to be for dancing on tables and general drunken mayhem', lees ik daar op pagina 130. En ja, het is ook 'one of the best places for English pub food, including Sunday roasts with Yorkshire puddings'. Ha, drunken mayhem en Yorkshire puddings, waar heb ik dat nog gehoord? 

20 september

 

Ik heb met Jeremy afgesproken om 7 uur 's avonds op een straathoek ergens in de studentenbuurt van de stad. Hij zal er mij een scooter bezorgen en twee helmen, zodat mijn gade en ik gewoontegetrouw al brommend vooruit kunnen komen.

Ik leg aan Jeremy uit dat ik na drie jaar retirement een beetje te veel onthaast ben voor de hectische toestanden op de metro in de avondspits van Taipei.

Travelling on MRT at six pm is hard work, zeg ik tegen Jeremy.

All work is hard, zegt Jeremy.

That's why it's called work.

We babbelen nog wat over het leven en zijn gevaren. Ik vertel aan Jeremy dat ik twee dagen geleden een scooterrijder uitgestrekt op de weg heb zien liggen.

In very poor shape, zeg ik met een understatement.

Oh my, zegt Jeremy.

Yes, these things happen.

Ik maak mijn beklag over de grillige werking van TPE Free, het gratis hotspot netwerk in de stad.

It doesn't always work well, zeg ik, alweer met een understatement.

Yes, zegt Jeremy.

That's why it's free.

Jeremy is OK. Ook na een lifetime in Azië is hij zijn Britse onderkoelde cool niet kwijtgeraakt.

Ikzelf besluit me weer wat te leren haasten.

14 september (18.35 u. 11.300 m - 47°C)

Levenswijsheid ligt voor het oprapen. 'Kijk uit waar je loopt!' hoorde ik vanochtend. Het is een van de oudste lessen die wij mensen aan elkaar doorgeven. Zeker van toepassing toen we nog met grote knuppels achter de mammoeten aangingen, en onverminderd van kracht vandaag.

Dat moeten ze ook gedacht hebben op de luchthaven van Schiphol, toen ze besloten de rollende vloer daar om de zoveel seconden Mind your step! te laten zeggen, op de plek waar je van de lopende band weer gewoon op de grond terechtkomt. Ik heb daar een hele tijd op een bankje gezeten, en nu weet ik het wel. Uitkijken, jongen! 

 

13 september

 

'Shop till you drop', zag ik vandaag op een winkelruit in een van de bredere winkelstraten van Antwerpen. Wie op zoek is naar een inspirerend motto, voilà. Nogal wat mensen zijn dat, als je de klachten hoort over het ontbreken van normen- en waardenbesef, of over de moeilijke zoektocht naar zingeving in dit aardse bestaan.

Even rond mij kijkend, zag ik inderdaad hopen mensen met kleurige plastic zakjes shoppend en droppend rondlopen. Net voor ik bij mezelf weer iets maatschappijkritisch wou denken, merkte ik het kleurige plastic Fnac-zakje dat ik zelf in mijn hand hield. CD-tje gekocht. Pas op, 't was voor een cadeau. Dat telt niet mee, vind ik. 

 

7 september

 

Tegengekomen, voor het eerst: het woordje bullshitfilter. In een gesprek met Erwin Mortier in DM, het magazine van De Morgen van 3 september.

'Je bouwt met de jaren een steeds strengere bullshitfilter in; de lijst van wat ik allemaal irrelevant vind, dreigt met de dag uitgebreider uit te vallen', zegt Mortier.

The ability to notice and disregard other people's bullshit , zo wordt bullshit filter gedefinieerd in de Urban Dictionary. Het vermogen om de flauwekul die andere mensen uitkramen te horen en te negeren. Let vooral op 'other people's'.

Zelf zet ik al jaren de radio af zogauw de reclamespotjes beginnen, waardoor ik al talloze keren het journaal heb gemist. Het maakt niets uit, heb ik intussen geleerd. 'Slecht weer, ook goed, schijnt de zon, ook goed', zegt Erwin Mortier. Hij noemt het 'glorierijke gelatenheid'.

Mortier vindt dat zijn filter te streng wordt, maar volgens mij ligt het niet aan de filter. Het ligt aan de bullshit, die in al maar grotere, bredere en modderigere stromen uit steeds meer gaten en kieren op ons afkomt.

Ik hou niet van het woordje bullshit. Zo'n filter die de balast, het gedoe en de zever in pakskes tegenhoudt, dat wel. Other people's, dat ook wel.

(Met excuus voor het schaamteloos uit hun verband rukken van de citaten. In het artikel praat Erwin Mortier met Yves Desmet over de ziekte van zijn moeder en Gestameld liedboek, het boek dat hij daarover geschreven heeft. )

1 september

 

Het accountantskantoor Grant Thornton doet in het VK elk jaar een studie over echtscheidingen. Waarom ze dat doen weet ik niet, maar dit jaar hebben ze wél iets gevonden: buitenechtelijke affaires zijn niet langer de eerste reden (25%) tot echtscheiding. Die is nu 'falling out of love' (27%). Andere redenen zijn 'onredelijk gedrag' (17%) en midlife crisis (10%).

Ik stel me een man of vrouw aan de ontbijttafel voor, die zijn of haar kopje thee neerzet en zegt: 'Darling, I'm so out of love with you!'.

Hoe zeg je dat in 't Nederlands? Niet dat ik dat nu direct moet weten.

Verder intrigeert me het 'onredelijk gedrag'. Als alleen koppels die allebei redelijk zijn het huwelijk overeind moeten houden, is een verdere afkalving van het instituut niet te vermijden.

'Hoe gaat het met jullie huwelijk?'

'Redelijk'.

Niet zo best, dan.