'Das
Licht arbeit nicht', hoor ik iemand zeggen in het sanitair blok van
het kampeerterrein. Zo wordt nog maar eens en ten overvloede
bevestigd wat ik al lang wist: de Europese eenwording is een
onstuitbaar en onomkeerbaar proces, dat niet door zoiets banaals als
linguïstieke verschillen kan worden tot staan gebracht. Vertraagd
een beetje, ten hoogste, maar het is een kwestie van tijd voor wij
Europeanen elkaar allemaal vrolijk en ongeremd op deze wijze toe
zullen spreken. 'La lumière travaille pas', zullen we zeggen, en
de aangesprokene zal ons verstaan en een andere WC zoeken.
Taalgrenzen
zullen alleen in voetnoten van geschiedenisboekjes nog voorkomen,
waar niemand ze leest, want wie leest nu geschiedenisboekjes, en dan
nog de voetnoten?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten