Zet je dienblad
hier neer. Jullie hebben ons op facebook gekozen! Je vindt het boekje
met recepten in de versmarkt. Ik zie het overal, in de Colruyten
en Ikea's en Carrefours, en ik doe echt mijn best om het gewoon te
vinden, maar eerlijk: het krast op mijn ogen als schuurpapier, korrel
40.
Ik sta de égalité
voor, niet minder dan de liberté en de fraternité. Maar ook sta ik
de verzorgde omgang tussen mensen voor. Ik zie iedereen graag, of
toch bijna, maar daarom moeten ze niet met z'n allen bij me thuis
onuitgenodigd binnen komen vallen. Goeie vrienden en kennissen mogen
dat wel, familie, kinderen, maar niet de eerste de beste wildvreemde
voorbijganger, visverkoper of verzekeringsagent.
Zulke mensen mogen
als dat echt nodig is aan mijn voordeur bellen, en ik zal ze te woord
staan, en ik zal 'u' tegen ze zeggen, en verwachten dat ze hetzelfde
doen. Niet omdat ik me beter zou voelen dan zij, maar omdat ik ze
niet ken, en even af wil wachten of ze wel iemand zijn tegen wie ik
'je' wil zeggen.
Het gaat niet om
vormelijkheid, zelfs niet om beleefdheid, het gaat om privacy. Eerst
maar een tijdje proefdraaien als 'u' , denk ik dan, voor ik ga jijen
en jullieën en borrels aanbieden en dan na vijf minuten ontdek dat
we toch niet voor elkaar gemaakt zijn, Jan, Piet, Pol en ik.
'Est-ce qu'on peut
se tutoyer?', vroeg iemand aan François Miterrand. 'Comme vous
voulez', zei de president. Hij was er nog niet aan toe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten