De
man op de foto achter het bordje met Lutte
contre la fraude fiscale
is Jérôme Cahuzac, tot voor kort minister van begroting in
Frankrijk onder president Hollande. Nu is Jérôme minsister af,
sinds hij bekende dat hij 600.000 euro geparkeerd
had op een geheime rekening in Zwitserland. Een belastingontduiker
aan het hoofd zetten van de fiscale fraudebestrijding, het was niet
direct een geïnspireerde zet van president Hollande.
De president wist het niet, zegt hij, en ik wil hem graag geloven, al kan ik diegenen niet geheel ongelijk geven die vinden dat hij in dat geval wel een erg naïeve kl**t geweest is.
Jérôme Kahuzac was in een vroeger leven cardioloog, en werd later rijk als baas van een haartransplantatiekliniek in de buurt van de Champs Elysées. In de late jaren tachtig werkte hij voor het ministerie van gezondheid, waar hij met de geneesmiddelenindustrie om moest gaan. Toen hij daar wegging, zette hij een consultancybedrijf op dat exclusief werkte voor farmaceutische bedrijven.
Dat zal de president dan ook allemaal niet geweten hebben, toen hij Jérôme, inmiddels député in de Assemblée Nationale, de portefeuille van begroting gaf.
Ik bedoel, Jezus. Ik wil echt niet meehuilen met de lieden die roepen dat geen enkele politicus deugt, maar willen de deugdelijke gezagsdragers ten minste proberen mij te tonen dat dat inderdaad niet zo is? Voor ik, zeer tegen mijn zin, zou moeten concluderen dat het misschien toch zo is? Niet achteraf, met haastige damage control, maar vooraf, door dubieuze sujetten beleefd maar kordaat de deur te wijzen voor ze de boel kunnen verzieken?
De president wist het niet, zegt hij, en ik wil hem graag geloven, al kan ik diegenen niet geheel ongelijk geven die vinden dat hij in dat geval wel een erg naïeve kl**t geweest is.
Jérôme Kahuzac was in een vroeger leven cardioloog, en werd later rijk als baas van een haartransplantatiekliniek in de buurt van de Champs Elysées. In de late jaren tachtig werkte hij voor het ministerie van gezondheid, waar hij met de geneesmiddelenindustrie om moest gaan. Toen hij daar wegging, zette hij een consultancybedrijf op dat exclusief werkte voor farmaceutische bedrijven.
Dat zal de president dan ook allemaal niet geweten hebben, toen hij Jérôme, inmiddels député in de Assemblée Nationale, de portefeuille van begroting gaf.
Ik bedoel, Jezus. Ik wil echt niet meehuilen met de lieden die roepen dat geen enkele politicus deugt, maar willen de deugdelijke gezagsdragers ten minste proberen mij te tonen dat dat inderdaad niet zo is? Voor ik, zeer tegen mijn zin, zou moeten concluderen dat het misschien toch zo is? Niet achteraf, met haastige damage control, maar vooraf, door dubieuze sujetten beleefd maar kordaat de deur te wijzen voor ze de boel kunnen verzieken?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten