Het lijfstijlboekje van mijn krant blijft altijd onder het andere papier liggen. Het is niet de bedoeling dat iemand het te zien krijgt, laat staan het open doet en er iets uit leest. Mocht dat toch gebeuren, dan zou het kunnen dat er iets in stond over een jonge vrouw die door het boekje 'opgepikt' was 'in een stad' en 'in de picture gezet', waar ze eens goed zou mogen vertellen wat ze zo allemaal zou doen en aan zou doen. Men mag er niet aan denken wat dat zou kunnen zijn.
Dat ze elke dag een ketting droeg, bijvoorbeeld, en hoe ze daar een statement mee kon maken, ook als ze zich verder heel basic kleedde. Of hoe ze op zondag ging chillen in Maasmechelen Village, en daar laatst een horloge gevonden had van een label dat bekend stond voor blingbling. En dat het horloge gelukkig rosé was, zodat ze niet elke keer haar juwelen aan moest passen. Dat ze vroeger altijd hakken gedragen had, maar nu preppy mocassins.
Al de cursieve woorden zouden niet cursief staan, zulke woorden zijn in lijfstijlboekjes gewoon mainstream, zoals de pop-upstore of het winkeltje met gadgets en Scandinavisch geïnspireerde interieurobjecten.
Als zo'n lijfstijlmeisje heelder dagen in de outlets en de stores zou rondhangen, zou ze wel een Filipijns of Pools geïnspireerde kuisvrouw kunnen hebben die onderwijl in haar flatje het stof van de interieurobjecten zou mogen afnemen.
Gelukkig heb ik niets van die aard moeten lezen, omdat het lijfstijlboekje veilig onder de rest van mijn krant is blijven liggen. Dat geeft me een goed gevoel, ik denk wel twee keer na voor ik ga kijken of het misschien niet allemaal nog wel meevalt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten