Vlindertjes of
hondjes?, vraagt de dame.
Geen hondjes, zeg
ik.
Ik heb wel meer
rare gesprekken gevoerd, het hangt er maar van af waar je bent.
In het postkantoor bijvoorbeeld om wat zegels te kopen.
De tijd dat je
gewoon tien zegels vroeg, en er tien kreeg met de kop van koning
Boudewijn, die tijd is voorbij, zoals Boudewijn zelf. Vandaag krijgt
de postconsument inspraak in wat hij op zijn envelop zal plakken. Ik
herinner mij smurfen, kerstmannetjes.
Het zal vast de
verdienste zijn van die postbaas die inmiddels elders werkt omdat de
minister in zijn loon wou knippen. Of voorlopig nog niet werkt, omdat
hij nog heel lang met het overschot van zijn oude loon verder kan.
Ik naar huis met
mijn tien vlindertjes. Niet dat ik daarom gevraagd had. Maar zolang
het geen hondjes zijn, wil ik best alles op mijn enveloppen plakken.
 |
| Zeg nu zelf. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten