Onze Taalrubriek

Vandaag: Lelijke woorden

Ooit waren kaka en pipi lelijke woordjes. Je gebruikte ze alleen met de vriendjes en de broertjes of de zusjes, dan nog gniffelend, slecht op je gemak. Papa en mama moesten het niet horen. Later was het kak en pis. Ook nu nog, op rijpe leeftijd, behoedzaam te hanteren. Doseren. Schijt en stront a fortiori. Shit gaat wel, merde, scheisse: een laagje vreemde taal als glijmiddel. Ach wat is het onschuldig allemaal. Fuck en kut, wel wel, kindertaal haast tegenwoordig.

Een woord dat mij tot vandaag shockeert is crapuul. Het c-woord. Ik krijg het met moeite hier opgeschreven. Het uitspreken zul je me niet horen doen. Tuig, schuim, canaille, rapaille, geen probleem.

Voor echt vuile taal moet je elders zijn. Niet op de speelplaats, niet op café of op straat. De echte obsceniteiten zijn zo groot, ze passen niet in één woord. Ze komen in braakstoten van vaak drie woorden tegelijk. Worden vervolgens na de eerste letter afgekapt, vermengen zich dan als het vuil van de straat met eerbare afkortingen als BTW, IVF, KMO.

Nu, ook een woord als bermbom klinkt veel te vrolijk voor wat het is. Maar het heeft toch het fatsoen te zeggen wat het wil zeggen. Dat geldt niet voor IED: een als onschuldig letterwoord vermomde bermbom, zoals je dat van bermbommen kunt verwachten. Zo verpakt kun je de bermbom ook aan tafel ter sprake brengen, bij het gehakt in tomatensaus, ik noem maar iets. Improvised Explosive Device, en mag ik het zout even?

Vandaag is het Amerikaanse Senaatsrapport uit over foltering door de CIA, dat woord kennen we ook. Ik bedoel: CIA. Het woord foltering, dat kennen ze niet bij de CIA, waar men bij het gehakt met tomatensaus tips uitwisselt over nieuwe Enhanced Interrogation Techniques of EIT's. 

Zoals: cold water dousing, dat klinkt nog redelijk braaf. Sleep deprivation. Auditory overload. Men zal er de komende dagen veel over kunnen lezen. Ik raad aan dat men daar ook stopt. Dat wil zeggen, voor het begint te gaan over nog meer onuitspreekbare EIT's. Die woorden wil niemand zien: het is te pijnlijk zich een voorstelling te maken van wat ze zouden kunnen betekenen. Te ondenkbaar. En wie bedenkt dat? Wie doet dat? Voor deze lieden is het c-woord gemaakt.