23 november

Natuurlijk mag ik een carport zetten. Ik heb een vergunning nodig, omdat de carport tegen de perceelgrens komt met mijn buurman. Die maakt geen bezwaar, maar toch. De carport mag niet tegen mijn zijgevel, dat zou schaden aan het karakter van open bebouwing. Hij mag helemaal niet tegen het huis, hij moet erachter, in mijn tuin, waar ik er uit mijn keuken de hele tijd tegenaan zal kijken. Sinds ik op rust ben, sta ik meer dan vroeger in de keuken. Ik zal een stuk van mijn altijd groene gazon met kiezels of iets anders lelijks moeten bedekken, er zal een verhard wegje naar de carport moeten komen. De zuidkant van de carport zal een wand moeten krijgen ter bescherming tegen de slagregen. Dat is ook de kant waar ik in de keuken op zal staan kijken. Ik klaag daar een beetje over tegen de mevrouw van stedenbouw. Ze kijkt me meewarig aan en zegt: U kiest er zelf voor om een carport te bouwen, mijnheer. Dat was ook zo, voor ik deze mevrouw tegenkwam.

17 november

In nog geen jaar tijd heb ik me een satellietnavigator en een caravanmover laten verkopen. Die laatste zat nu eenmaal vast aan de caravan die ik heb aangeschaft, vandaar. 

Dat is weer wennen. Niet meer lachen met al wie te sloom is om de weg van een kaart af te lezen, of om de caravan zelf op zijn plekje te duwen.

Jaren geleden moest ik het ook al doen, toen ik mijn eerste caravan had gekocht. Stoppen met foeteren tegen lui die zich te goed voelden om in een tentje te slapen, die andere mensen met hun woonkar al maar voor de voeten reden.

Ja, zo vergaat me het lachen stilaan. Hoewel: er zijn er die een elektrische boormachine gebruiken om de poten van hun caravan uit te draaien. Zeg nu zelf: is dat niet écht om te lachen?

13 november

"Je merkt het al als je de trein instapt. In de Belgische wagons lees je: ‘Opgelet! Vermijd een toeslag. Koop je biljet voor het instappen.' In Nederland dreigen ze meteen met een hoge boete, maar in België verstaan ze de kunst van de indirectheid en de subtiele tekens."

"Je krijgt geen boete maar een 'toeslag', die je kunt 'vermijden' door je kaartje niet ná maar vóór het instappen te kopen. Per saldo staat er hetzelfde als bij ons, behalve dan dat je hier niet het gevoel hebt als crimineel te worden toegesnauwd, maar dat er iemand z'n hoed voor je afneemt. Anders nog iets, meneer?"

Gisteren allemaal gelezen in een heerlijk stuk van de Nederlander Christiaan Weijts over de verschillen tussen Nederland en België, en over de vraag of ze niet beter weer samen één land werden, zoals in 1815, precies tweehonderd jaar geleden. Het antwoord is neen. Maar overdrijft hij niet met die Belgische indirectheid?

Vandaag vind ik onder de ruitenwisser van mijn auto een 'parkeerbiljet'.

'Mevrouw, Mijnheer', staat erop, 'wij stellen vast dat u kiest voor Parkeertarief 2.'

'Breng dit biljet zichtbaar aan achter uw voorruit', staat er nog, dan mag ik de hele verdere dag blijven parkeren.

Het antwoord is weer neen. Hij overdrijft niet.

Anders nog iets, meneer?

Tja, toch wel misschien. Die 'te betalen som: 25.00 €' en 'uiterlijk binnen 5 dagen' - heb ik nu een boete, of niet?  
Het antwoord is neen. Het is een 'belasting op het parkeren', in uitvoering van 'de gemeenteraadsbeslissing van 19 december 2013, met latere wijzigingen'.
 

7 november

Kun je in het café beslag leggen op de gratis verstrekte Morgen, als je met je eigen, pas gekochte Standaard onder de arm binnenkomt? Is dat niet een beetje inhalig? Of heel erg inhalig?

Dat laatste hoop ik niet. Ik heb het vandaag gedaan. Ik dacht: die Standaard lees ik later thuis wel, eerst even zien wat de concurrentie schrijft.

Dat heb ik me niet beklaagd. Er stonden een hoop leuke dingen in die Morgen, waaronder een stuk over de vraag waarom consumenten zich zo gemakkelijk laten rollen, de krant schreef belazeren. 

Bijvoorbeeld in Brussel, waar restaurants een 'goedkope ingevroren kweekvis uit Vietnam' op je bord leggen en zeggen dat het een sole meunière is. 'Met andere woorden', las ik, 'er zwemt ook sjoemelvis in de zee'.

Dat bedoelde ik natuurlijk, dat heerlijke woordje sjoemelvis. De schaamte om mijn onwelvoeglijke graaigedrag was in één klap verdwenen. Wat inhalig?

En dan in dezelfde krant te lezen dat in Nederland het amechtige sjoemelsoftware uitgeroepen is tot woord van het jaar. Ze zijn weer te haastig geweest, onze Nederlandse vrienden.

Het valt overigens te voorspellen, dat tussen vandaag en 31 december, als het jaar echt voorbij is, nog tal van andere sjoemelwoorden het daglicht zullen zien. Logisch ook in een sjoemeljaar als 2015. Maar wie de sjoemelvis wil verbeteren, zal van ver moeten komen.

5 november

In mijn stad S komt een rotonde ter hoogte van de Kwakkelhoeksraat aan de N70. Dat staat in de Stadskroniek, 45e jaargang nr. 7. Ik ben helemaal voor, want 'de werken komen er om de doorstroming van het verkeer te verbeteren en de weg veiliger te maken.'

'Aan de Ster is een ovonde voorzien', lees ik verder, maar dan moet ik stoppen, omdat ik me in mijn koffie heb verslikt. Is wàt voorzien? 'De ovonde is simpelweg niets anders dan een ovale rotonde', aldus de immer verhelderende Wikipedia.' Zo. Simpelweg niets anders.

Au rond point, tournez a droite, deuxième sortie, zegt Catherine op de gps, en dan weet ik precies wat mij te doen staat. Anders dan Thomas is Catherine een voix humaine. Dat klinkt een stuk beter dan zo'n voix de synthèse. Thomas kan wel de straatnamen noemen, dat kan Catherine dan weer niet.

Tja, leven is kiezen. Zo had ik Bram of Eva of Xander op de gps kunnen kiezen, die Nederlands spreken, of Bernard of Lucie, die spreken Vlaams. Dat is Nederlands met een beetje een andere tongval. Ellen spreekt ook Vlaams, maar synthetisch. Nu, van Catherine loop ik tenminste geen gevaar te horen dat ik à l'ovonde rechtsaf moet.