Vandaag lui in de zetel, op de bank zo
men wil, zittend te
lezen in de zaterdagkrant, moest ik denken aan Look Back in
Anger, het legendarische
toneelstuk van John Osborne dat opent met Jimmy Porter die de Sunday
papers leest en daarbij te keer
gaat tegen alles en iedereen, niet het minst zijn echtgenote Alison
die de strijk aan 't doen is.
Het is de krant
van zes december, ik heb wat achterstand opgelopen, er staat een
stuk in over de fabrieksmuur aan de Kapellekensbaan in Erembodegem,
waarachter het terrein ligt van de leerlooierij Schotte, ons allen
veel beter bekend als de dekenfabriek de Labor.
Daar staan ook
nog twee fabrieksschoorstenen die ze gaan restaureren, en ik
lees wat de Aalstenaars daarvan denken. Allemaal iets anders, zoals
te verwachten is. 'Wat scheef is, moet ge niet rechttrekken', zegt er
een, en een ander: 'Tja, ze hebben in ieder geval nog nooit in mijn
weg gestaan.'
Ik denk aan de
goeie Boon, die over die schoorstenen vast iets nog veel mooiers te
zeggen zou hebben, maar dan gaat het plots over
fabrieksschoorstenen in Vlaanderen, en dat er elk jaar minder van
overblijven. 'Het is vijf voor twaalf voor de schoorsteen', staat er
opeens, en ik denk: dat moet Paul van Ostaijen zijn. Maar het is
Adriaan Linters van de Vlaamse Vereniging voor Industriële
Archeologie.
Voor mij is het
inmiddels twintig over vier, het is al goed aan het donkeren, ik
denk dat ik nog gauw mijn tuin eens in loop om naar de appelboom te
kijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten