De
Deputatie, wat
lang geleden dat ik daar nog wat over hoorde. Maar het past dat ik er
met schroom over spreek: in mijn vorige leven was de Bestendige
Deputatie
mijn werkgever. Brieven die ik ambtshalve naar mijn broodheer moest
schrijven, hoorden te worden geadresseerd aan de
heer Gouverneur-Voorzitter en de leden van de Bestendige Deputatie
van de provincie Oost-Vlaanderen.
Je had zo'n lange envelop nodig. Ik mocht mijn loopbaan pas beginnen
nadat ik, ten overstaan van de Gouverneur zelve, de eed had afgelegd.
Beter zeg ik een
eed - ik weet niet zo goed meer waar die over ging. Het is ook lang
geleden, we spreken hier vroege jaren zeventig van de twintigste
eeuw. Die bestofte ambtelijke poespas is vandaag best aandoenlijk,
denk je dan. Maar kijk: de provincie West-Vlaanderen schrijft een
Prijs Letterkunde uit voor 2016. Deelnemers moeten in de provincie
wonen of er geboren zijn, en krijgen, als hun dossier
volledig
is, een mailtje van de dienst
Cultuur cel Kunsten, met
onder meer deze mededeling:
We brengen u op de hoogte van de uitslag zodra de deputatie de
jurybeslissing bekrachtigt. Waaruit
we onthouden dat de jury wel mag kiezen wie de prijs verdient, maar
het zijn toch maar de heer Voorzitter en de leden van de Deputatie
die zullen beslissen of hij/zij die ook krijgt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten