Als
je een praatje moet maken, bijvoorbeeld bij de afwas, en je weet niet
waarover, waarover kun je ook praten met een wildvreemd iemand als er
niets bijzonders aan de hand is, dan kun je altijd over het weer
beginnen, zoals we allemaal weten. Miss Marple was daar goed in,
misschien heb ik het wel van haar geleerd.
'Nice day,' kon ze zeggen, op een mooie dag. De regel van zo'n
gesprek is, dat je niets zegt dat tegenspreekbaar is. 'Wat is het
heet,' zeg je dezer dagen, en de aangesprokene beaamt het. 'Ja, het
is bakken,' zegt hij of zij bijvoorbeeld. Het gesprek is vertrokken,
het kan nu met enige vaardigheid alle kanten op worden gestuurd.
Ondertussen vordert ook de afwas, en als die klaar is, kan het
gesprek worden afgerond. 'Nou, ik ga maar eens,' kun je nu zeggen, in
mijn geval meestal met enige tot vrij grote opluchting. Ik praat niet
zo heel graag als het niet echt nodig is. Nu, afwassen ook,
eigenlijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten