Van
mijn Franse buurman, die de kleinkindjes te gast had, zoals ook
ikzelf, heb ik het woordje chicoufs geleerd. Van Chic, ils
arrivent! en Ouf, ils repartent! Het is zeer minzaam
bedoeld, natuurlijk is hij dol op ze, zoals ook ikzelf, maar vandaag
na twee weken afscheid van ze nemend, begreep ik toch even wat de
buurman bedoelde. Ze hebben het woord zelf ook gehoord, die van mij,
en toen ik het ze uitlegde, keken ze meer dan bedenkelijk. Terecht.
Hoe kan een papi zoiets over zijn kleinkindjes zeggen? Tja, en
hoe leg je ambiguïteitstolerantie uit aan een elf- en een
dertienjarige? Geen nood, ik zie ze over een paar dagen al weer.
Chic!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten