Alstu
zeggen ze, de bitterballen aanreikend. Uitgifte
gereed. Het kopje is
vol, wil dat zeggen. Neem het maar uit de automaat. Voor een beetje
buitenlandgevoel moet je echt zo ver niet gaan. Het is wel een eindje
stappen naar het strand. De duinen staan in de weg. Die hebben ze
hier neergezet waar bij ons de flatgebouwen staan. Ze laten er
paarden in rondlopen, die je niet mag voeren. Ze leggen ook uit
waarom: de dieren kunnen er hoefbevangen
van worden. Dan is inslapen
de enige remedie. Ook kun je voor vijftig cent door een verrekijker
de zeehonden zien. Bij laag tij, als de zandbank boven water komt.
Maar nu: Buis West. Precies.
We zijn in de westelijke koker van de Westerscheldetunnel. Dat is
alweer op weg naar huis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten