Ik
heb per ongeluk een glas water uitgegoten over een oude krant. De
Standaard van 28 en 29
april 2018. Wat die krant hier na een jaar nog in huis lag te doen,
dat moet ik maar eens een andere keer uitleggen. Nu wil ik vertellen
waarom ik hem nog voorzichtig heb opgepakt, gedept, behoedzaam op de
tafel open gespreid zodat hij kon drogen. Al die moeite?
Het
was de cultuurbijlage. Er stond een gesprek in met Otto-Jan Ham. Ik
ben een grote fan van deze Otto-Jan. Niet alleen omdat hij zo'n mooie
naam heeft. Alleen Annegret Kramp-Karrenbauer heeft een nog mooiere
naam. Dat gesprek had ik een jaar geleden al eens gelezen, en toen
aan de kant gelegd om het aan mijn gade te laten zien. Het kwam er
niet van, maar gisteren dook die krant plots weer op. Hoe dat kwam
leg ik een andere keer wel uit. Nu heb ik toch uitgelegd wat hij hier
na een jaar nog lag te doen.
Dus
heb ik dat gesprek weer gelezen, en weer vond ik wat Otto-Jan Ham
erin zei helemaal juist en terecht. Mensen lezen graag dingen die ze
juist en terecht vinden. Zie je wel? Ik wist het! Wat zei Otto-Jan zo
allemaal? Ik kan hier niet alles herhalen. Maar ik geef een
voorbeeld. Vraag: 'Waarom ben je gestopt?' Antwoord: 'Gewoon omdat ik
dacht: laat ik dat maar eens doen. Drinken is niet gemakkelijk. Je
moet dat kunnen. Om te drinken moet je kunnen doseren. En dat kan ik
niet (...)'
Zo
simpel kan het antwoord zijn op een simpele vraag. Die krant doe ik
nog maar niet weg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten