Mocht ik in de komende weken onbereikbaar zijn, het komt wel weer goed. Ik ben ei zo na klaar met het graven van de diepe kuil, waarin ik van plan ben te verdwijnen tot ten vroegste woensdag vier november, maar mogelijk nog een eind later. Mijn opzet is pas weer boven te komen, als de Amerikanen een nieuwe president hebben. Waarmee ik bedoel: een nieuwe. Hoe ze eraan zullen komen, wil ik liever niet zien. Het is mooi meegenomen, dat nog andere treurige spektakels mij ook bespaard blijven. Mochten ze, de hemel behoede ons, de oude president herverkiezen, dan blijf ik in mijn kuil tot die eindelijk weg is. Als dat vier jaar moet duren, tant pis. Maar daar gaan we toch niet van uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten