Waar is de tijd dat je eens een paar weken of maanden op vakantie trok naar pakweg Frankrijk (ik zeg pakweg maar het is altijd Frankrijk, of het zou Italië moeten zijn, waar je dan toch via Frankrijk naar toe trekt), zonder dat je, op de terugreis, een formulier moest invullen waarmee je aangaf waar je precies was geweest.
Dat is een online formulier, terwijl ik hier praat over de tijd dat er nog geen online formulieren waren. Geen wifi. Als je het thuisfront wou spreken, zocht je een telefooncel. Een hokje waar een telefoon in stond, die je met een muntstuk kon bedienen, als hij niet gevandaliseerd was.
Frankrijk was toen ook al ingedeeld in departementen, en verder in regio's, waar er meer van waren dan nu het geval is. Zo ging ik graag eens naar Languedoc-Roussillon, maar die regio zit nu verborgen in Occitanie. De departementen zijn gebleven, alleen hadden ze vroeger geen kleur. Misschien kon je wel zeggen dat Lozère een rood departement was, maar dat ging dan over zijn politieke voorkeur.
Zo kon het gebeuren dat de Franse president de hoofdstad Mende van Lozère met zijn bezoek vereerde, naar aanleiding van een etappeaankomst van de tour bovenop de Montée Jalabert. Die president heette François Hollande en was een socialist. Wie zijn vakantie in zo'n rood departement had doorgebracht, al dan niet uit sympathie, kon vrijelijk op ieder moment naar huis terug reizen, en moest vervolgens niet verplicht twee weken binnen blijven.
Als al het voorgaande wat sjagerijnig klinkt, dan komt dat omdat ik morgen Frankrijk weer moet verlaten, terwijl ik er vandaag nog een onvergetelijke dag heb doorgebracht. Wat een land toch. En laat ze maar wat chauvin zijn, de Fransen, wie zou het niét zijn die in zo'n land mocht leven? Er zijn er die smalletjes doen over de manier waarop een en ander hier met de Franse slag gebeurt, efficiënte noorderlingen bij wie alles veel beter geregeld is, waarom komen ze dan toch altijd weer massaal hier naar toe?
Soit. Morgen rijd ik huiswaarts, als alles goed gaat steek ik overmorgen de grens met het thuisland over. Als ze mij daar doen stoppen, laat ik mijn QR-code zien, en een samenvatting van mijn elektronisch formulier, met mijn naam, mijn adres, mijn vaste en mobiele telefoonnummers, mijn rijksregisternummer en identiteitskaartnummer, mijn e-mailadres, het kenteken van mijn auto, en waar ik de voorbije veertien dagen geweest ben: jawel, in Lozère, en ook in Ardèche, tegenwoordig oranje departementen, zoals bijna alle andere, met uitzondering van een handvol rode en het departement Creuse, dat helemaal alleen nog groen is.
Thuis hou ik een paar weken een low profile aan, dat doe ik anders overigens ook. Het is de tijd die ik nodig heb om mijn abrupte dépaysage te boven te komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten