12 november

Het hebben van een mening is stilaan een voltijdse bezigheid. ‘Wat vind jij?’ vraagt altijd wel iemand op een onbewaakt moment, en dan kun je beter een antwoord klaar hebben. Dat is kranten lezen, journaals kijken, opiniestukjes doorworstelen, praatprogrammma’s tot diep in de nacht uitzitten, luisteren naar wijze collega’s en zatte tooghangers.

Over tennisers die onprofessioneel omgaan met hun whereabouts. Hun wàt? Over voetballers die een vaccinatie krijgen tegen de pandemische griep, terwijl ze niet zwanger zijn of werken in het onderwijs. Wèlke griep? Over roken in biercafés. Of je dat nog kunt toelaten. Of je dat wel kunt verbieden. Zijn er dan toch cafés zonder bier? Hoofddoeken op school! Homomannen met adoptiekinderen! Homovrouwen met AID-kindjes! Wèlke kindjes?

‘Wat vind jij?’ vraagt een aangeschoten disgenoot bij de mousse au chocolat.
Ik? Tijd om op reis te gaan. Whereabouts? Vergeten!