Hondenbiscuits, tot daar. Een mooi woord kun je 't niet noemen. Maar misschien ligt dat aan mij. Ik vind niet zoveel woorden mooi die met honden beginnen. Hondenhok, hondenbaan, hondenleven. Hondenweer, hondentrouw, hondenbrok. Hondenpoep, hondenpoepschepje. Eerlijk gezegd vind ik honden zelf ook niet zo'n prachtig woord. Maar soit, het kan ermee door.
Kauwkluiven niet. Kauwkluiven kan er niet mee door. Ik zag het vandaag voor 't eerst in het foldertje van Aldi. 'Kauwkluiven voor honden' stond er, met een foto van verschillende plastic zakjes vol vieze glimmende bruine dingen in de vorm van een botje. Daar moeten de honden op kauwen, als hun biscuits op zijn. Als het woord niet misselijk maakt, zal de foto het wel doen. Als de foto het niet doet, zal de uitleg erbij het wel doen: '100% zuivere gedroogde en geperste buffelhuid. Reinigt en onderhoudt het gebit.' Naar de geur van de kauwkluiven kunnen we alleen maar raden, daar zegt de folder niets over. Dat is dan toch weer kies van Aldi.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten