Wetten heten ingewikkeld te zijn, op het onleesbare af. Eenieder wordt geacht de wet te kennen, zegt men dan, maar probeer hem maar eens te verstaan. Daar zijn advocaten voor: om de wet te lezen, liefst op de manier die hun klant, pardon cliënt, en uiteindelijk henzelf het beste uitkomt.
Toch zijn er wel simpele wetten. Ik kwam er een tegen in de Libération, in een stuk over de scheiding tussen kerk en staat. Het ging over de basiliek van Notre-Dame de Fourvière in Lyon, een pompeus bouwsel dat hoog boven de stad uitsteekt, zoals kerken dat graag doen.
De Fourvièrestichting, eigenaar van de site, wilde een lift bouwen om de mensen, ook in een rolstoel, makkelijk naar de basiliek te brengen. In april 2002 heeft de gemeenteraad van Lyon een subsidie aan de stichting goedgekeurd.
Maar de Fédération de la libre-pensée van het departement Rhône heeft daartegen een klacht neergelegd. De stad Lyon hoort geen geld te geven om gelovigen naar de kerk te brengen, zegt de federatie. Dat is tegen het beginsel van de scheiding van kerk en staat, en tegen de wet van 9 december 1905: la République ne reconnaît, ne salarie, ni ne subventionne aucun culte.
Ziedaar een glasheldere wet. Toch vindt de procureur public dat de steun voor de lift OK is. De basiliek is niet alleen een culturele maar ook een toeristische plek, zegt de procureur. De installatie van een lift kan de plaatselijke economie ten goede komen, en dient verder ook het 'algemeen belang'. Ach het zal wel.
Uitspraak einde juli, voor de gerechtelijke vakantie van augustus, ruim negen jaar na de stemming in de gemeenteraad. De Franse wet mag dan simpeler zijn dan bij ons, veel sneller lijkt hij niet te werken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten