Je koopt een kom loi voor 35 baht, op straat bij de ingang van de tempel. Al je kommer en je kwel, je chagrijn en je rancunes, je zorgen en je angsten en ergernissen doe je erin. Dan steek je de vlam in het ronde schijfje aan de onderkant. De lantaarn loopt langzaam vol met warme lucht. Dat duurt een tijdje: de diameter is rond de tachtig, hij is een kleine meter hoog. Dan, als je hem in je handen voelt trekken, til je hem boven je hoofd. Je kijkt nog even in de vlammen, en laat hem los. Hij stijgt, een grote cilinder vol licht, hij wordt kleiner, geler, bijna rood, tot nog een grote ster heel hoog overblijft, dan een puntje, dan niets. Maar lang voor het zover is, kun je hem niet meer volgen. Om je heen laten honderden mensen elk hun eigen kom loi de lucht in, de jouwe gaat er gauw in verloren. Zo is het goed. Laat maar gaan, beste mensen. Just let it go.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten