18 april

 

Vandaag de rieten wieg op wieltjes naar de Kringwinkel gebracht te S. Zo worden hoofdstukken uit de geschiedenis afgesloten: bij koud en winderig weer, uit de laadbak van de Caddy, in aanwezigheid van een behulpzame maar verder onbewogen kringwinkelbediende.

Weet hij veel dat mijn gade en ik deze wieg gekocht hebben in het jaar 1971, bij Spullenhulp in de Volkstraat in Antwerpen, voor de prijs van 100 frank, in een tijd toen de afkorting BEF nog niet bestond, laat staan de euro? Joëlle Milquet was amper tien! Alexander de Croo was nog niet geboren!

Dat vervolgens onze twee zonen, inmiddels zelf elk tweemaal vader, in deze wieg hun eerste levensmaanden grotendeels hebben doorgebracht, beurtelings slapend en huilend, het laatste gelukkig veel minder dan het eerste?

Dat na hen nog talloze andere kleine mensjes, zonen en dochters van verwanten, vrienden en kennissen ze dat hebben nagedaan, tot en met de kleine Flor in de zomer van vorig jaar?

Nu, de wieg is weer naar af, van Spullenhulp naar Azalee, de kring is rond.

Maar vurig wens ik dat ze eerstdaags door een nieuw piepjong stel wordt meegepakt, voor de prijs van pakweg een euro of vijf, en vervolgens als bed mag dienen voor een nieuwe lange resem elkaar opvolgende ukjes, en dat ze er ook meer mogen in slapen dan krijsen.