'Weet
u waarom ik zo van december hou?', vangt een e-mail aan die ik
vandaag in mijn bus kreeg.
Hij
komt van iemand die tekent als uw gediplomeerd opticien.
Waarom
mijn gediplomeerd opticien van december houdt, ik wil het niet weten.
Zelf
heb ik een hekel aan december. Als het van mij afhing, gingen we na
november gelijk naar januari. Nieuwjaar werd een glijdend feest, dat
elk jaar een maand opschuift. Geeft
januari een sneeuwtapijt, dan zijn we gauw de winter kwijt - dat
zal dan niet waar zijn in 2018, als oudejaar valt op 30 juni, en
januari in de zomer. Dat viert een stuk plezanter, en de oubollige
weerspreuken voeren we eindelijk af, ze komen nu ook al nooit uit.
Ook
afgevoerd:
Sinterklaas,
de Kerstman en de hele rendier- en wittekerstpantomime, wegens
geen plaats meer op de kalender. Als het koud wordt en om vijf uur
donker kunnen we eindelijk met z'n allen rustig thuis bij het
haardvuur blijven zitten, niemand verwacht dat we sparren aanzeulen
en lampjes in de voortuin ophangen, nog minder de shopping
malls
afdweilen, vertwijfeld op zoek naar iemand anders' ingebeelde
behoeften.
Dat
lucht op. De e-mail zal ik toch maar afdrukken, er zit een
cadeaubon van 30 euro aan vast zie ik nu, helemaal gek ben ik ook
weer niet. 'Tot en met 21 december', staat erop. Goed, voor dit jaar
nog één keer dan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten