Er moet een tijd geweest zijn, dat mensen voor enige duur weggingen
van huis, en toen ze daarna terugkeerden, zetten ze de deuren en
ramen wat open om te verluchten, en gingen gewoon verder waar ze
gestopt waren.
Er kunnen in die tijd nog wel een paar dingen geweest zijn, nieuwe
kippen die weer geleerd moest worden hoe ze het trapje op moesten om
op stok te gaan, en hoe de graanbak met opstapklep werkte, en waar de
eitjes moesten liggen, en waar de excrementen - vooral niet samen.
Ook moest de thuiskomende reiziger, die mogelijk al die tijd geen
piano gespeeld had omdat het een onpraktisch instrument is om mee te
nemen, weer al zijn oude stukjes gaan instuderen, en het zal eveneens
zijn voorgekomen dat hij niet meer wist waar hij de
reservehuissleutels verborgen had, een al te ingenieuze plek, helaas.
Ik bedoel maar, het was in die tijd vast niet zo dat de
belgacombakjes gereset moesten worden, en de modem geherconfigureerd,
met de hulp van een helpdesksupporter aan de mobiele telefoon, omdat
de vaste telefoon het niet meer deed, en de preselecties op de
huisradio opnieuw ingesteld, en de waterontkalker weer
geprogrammeerd, alsmede de digitale thermostaat en de klok van het
keukenfornuis.
We reizen om te leren, en weggaan is altijd een beetje thuiskomen, ik
bedoel elders, maar thuis thuiskomen - wie weg is moet daar eens goed
over nadenken, of dat wel zo'n slim idee is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten