'Et dire que
la mer est si grande', zei de
man tegen mij die ik tegenkwam een goed eind in zee. We raakten in
gesprek nadat ik, achteruit zwemmend, plompverloren tegen hem aan was
gebotst. Op een paar pootjebaders bij het strand na waren wij de
enige zwemmers binnen gezichtsafstand.
'Excusez-moi',
zei ik. 'Ik had u niet gezien. Ik zwom op mijn rug.'
'Ik
u ook niet,' zei de man, 'en ik heb nochtans een zwembril op.'
Hij
had een zwembril op. Het incident dusdoende met gepaste excuses
gesloten hebbend, zwommen wij beiden verder. Het gebeurde in de
Middellandse Zee ter hoogte van de stad Sète. Een non-event,
zo kan men zeggen, al blijkt er toch maar uit dat aanvaringen met
onbekenden niet per se onprettig hoeven te zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten