Vandaag
door de straten van mijn geliefde vakantieoord M wandelend, werd ik
getroffen door de ongewone drukte. Mensen stonden langs de
straatkant en zwaaiden met vlaggetjes en riepen, en droegen kindjes
op de schouders die ook weer riepen en zwaaiden. Rare voertuigen
kwamen met hoge snelheid uit de bocht, met mannen en vrouwen erop die
dingen gooiden naar de menigte. Een omstaander legde mij uit dat ik
keek naar de reclamekaravaan van de Tour de France. 'En de
coureurs?', vroeg ik. Het bleek dat die pas anderhalf uur later
zouden passeren. Dus ging ik een koffie drinken in de Provençal, en
daarna begaf ik mij naar de Office du Tourisme, vroeger Syndicat
d'Initiative genoemd, een naam die ik altijd veel leuker gevonden
heb, maar dat terzijde. In deze Office kon ik op een televisiescherm
de verwikkelingen van de Touretappe volgen, van zo dichtbij alsof ik
er zelf bij was. Toen op het scherm te zien viel, dat de coureurs de
Office du Tourisme wel heel dicht genaderd waren, spoedde ik me naar
buiten, waar ik er nog net in slaagde een foto te maken van wat in
vaktermen de tête
de la course
heet. Twee coureurs draaiden rechtsaf de weg op naar boven, naar het
kruis bij het vliegveldje waar mijn gade en ik op rustiger dagen
graag wat in het lommer gaan zitten lezen. Vandaag ging dat niet,
door het gewoel en de overal opgestelde politiemannen en -vrouwen die
de borden met route
barrée
bewaakten. Eerder op de dag was ik met mijn scooter bij zo'n bord
gestopt. Ik vroeg de politieman of ik voorbij mocht. Oui,
zei deze, mais
il faudra descendre et le pousser.
Elke politieman met minder humor en communicatieve vaardigheid had
non
gezegd, dacht ik nog. Maar goed, mijn foto van de tête de la course
heb ik in elk geval. Zelf vind ik hem best geslaagd, al vraagt het
enige concentratie, ik geef het toe, om de twee coureurs in de
menigte te ontwaren. Dat heb je met de populaire sporten: vroeg of
laat nemen de kijkers het over.
 |
| Tête de la course |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten