Ik kwam iemand tegen
die ook een blog had. Weet je wat, zei hij, die blog is een blog aan
mijn been. Je begint daaraan vol goede moed en barstensvol ideeën,
maar zeg mij eens, na een jaar of tien, wat moet je daar in godsnaam
nog in schrijven?
Ik vond de woordspeling
nogal flauw, maar voor de rest kon ik die mens geen ongelijk geven.
Tja, zei ik, je hebt
daar een punt, enerzijds. Maar anderzijds, wie zegt dat je überhaupt
iets moet schrijven? Heb je al eens geprobeerd om gewoon niets
te schrijven?
Dat had hij niet.
Doe dat maar eens, zei
ik. Ik doe dat zelf ook nu en dan, en weet je wat? Ik heb nog geen
klachten gekregen.
We zwegen daarna
terwijl we samen nadachten over hoe dat kon komen.
Het zou moeten zijn,
zei mijn gesprekspartner behoedzaam, dat er ook niet zoveel lezers
zijn, misschien.
Ja, zei ik. Dat zou
kunnen zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten