Hoe
is 't?,
vragen mensen. Hoe
gaat het? Ça
va?
Wat moet je daarop antwoorden?
Goed.
Ça
va. Met mij goed,
zeg ik vaak, ook al vind ik soms van niet.
Alles
goed. Geen nieuws. Niets bijzonders,
zeg ik.
Beter
zo ook,
hoor ik mezelf soms toevoegen, terwijl ik denk: Hoe dat? Beter niets
bijzonders? Beter geen nieuws?
De
wereld is in evenwicht, zolang ik niet beweeg. Zolang ik met een stil
gezicht mijn roerloosheid bewaar, zolang ik zwijg en niets verricht,
bezweer ik elk gevaar.
Zeer Europees, allemaal. Zeer avondlanderig. De woorden zijn van
Herman
Pieter de Boer.
Wat
is Boudewijn de Groot passé, hoorde ik laatst rond mij verklaren,
bij de klanken van zijn Testament.
De
woorden zijn niet eens van hem, hoorde ik.
Passé,
blasé, tabé.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten