Vanochtend
heb ik per https://mijn.bibliotheek.be de lening van een boek
verlengd. Op het nippertje: de termijn verstreek op 27/11, dat is
vandaag. Het valt nog af te wachten of ik toch niet een boete krijg,
ik heb de kleine lettertjes van het reglement niet gezien.
Nu
mag ik nog een volle maand verder lezen in Mijn
Nederland
(2005) van Geert van Istendael. Ik ben daar erg blij om. Niet dat ik
de auteur in mijn hart draag. Hij lijkt me een norse, nukkige man,
altijd met die frons van hem. Ik mag dat zeggen, hij doet het zelf
ook: Ik
weet het, ik ben al tien jaar weg bij de tv en bijgevolg ben ik een
oude brompot (p. 81) .
Maar
in Mijn
Nederland is
het lekker lezen,
en
ik
vind
er eindelijk een begin van antwoord op een vraag die mij al lang
bezig houdt: waarom werken aardige, minzame en immer behulpzame
Nederlanders mij wel eens op de zenuwen?
Beetjes
antwoord worden aangereikt in de 58 hoofdstukken van het boek, losse
stukjes met titels als Beschavingsoffensief,
Bitterballen,
Engels, André Hazes, Klompen, Polder of
Xenofobie.
Van Istendael kent Nederland goed, hij houdt van het land. Dan mag
hij er al eens kritisch tegenaan kijken.
Zo.
Wie meer wil weten, hale met spoed Mijn
Nederland
uit de bibliotheek. Vergeet de vervaldag niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten