We horen je nog zo
weinig, zeggen ze. Is er iets? Ja, er is iets. Mijn hoofd is er niet
bij. Ik heb het weggetrokken. Uit de gazetten, de journaals, de
websites, de toog- en de tafel- , de straat- en de treingesprekken.
Te veel turbulentie. Te veel opinies, te veel analyses, te veel
commentaren. Te veel nieuws. Slecht, echt, oud en vals nieuws. Halve
waarheden, alternatieve waarheden, onwaarheden. Falsehoods.
Post-truths. Stellingen en weerleggingen. Mij hoofd zit
tijdelijk ergens anders. Waar zit je met je gedachten?, zeggen ze.
Dat is geen geheim: mijn gedachten zitten overal. Waar dat dan is,
het doet er niet toe. Batavia. Als het maar even stil is, of toch:
rustig. Bedaard. Je mag je kop niet in het zand steken, zeggen ze.
Dat is waar. Ook niet in een wespennest. In een
slangenkuil. In een krabbenmand. In a can of worms. Daar houd
ik mijn hoofd nu liever uit weg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten