Ik hoor dat de Kerk van Zweden haar personeel aanbeveelt het gebruik van
'hij' of 'Heer' te mijden als het over de godheid gaat. De redenering
is dat god geen mens is, en dus ook niet past in het hokje 'man' of
'vrouw'.
Daarmee
is de genderneutrale kruistocht van acteur.trice.s en étudiant.e.s de grens
overgestoken tussen het aardse en wat daarachter of daarboven al dan
niet bestaat.
Aan
die kruistocht doe ik
niet mee. Dat hoef ik ook niet. De vrouwen staan hun
mannetje wel.
Het
schrappen van de Heer juich ik des te harder toe. Ik heb het woord in
mijn kinder- en jonge jeugdjaren net een paar tienduizend keren te
vaak (en ongevraagd) gehoord, meestal ook nog als 'Geer' uitgesproken
door de lokale kerkbediende die vond dat hij, West-Vlaming zijnde,
extra hard op zijn g's en h's moest letten.
Verder
volg ik de logica van de Zweedse Kerk, die voor een deel samenvalt
met de mijne: als god niet bestaat, wat ik sterk vermoed, dan is
'hij' inderdaad ook geen mens, dus ook geen man, laat staan
een heer.
Hoe
dan wel naar god verwezen moet worden, zoeken ze bij de Zweedse Kerk
maar uit. Aan die discussie, volgens mij zonder voorwerp, hoef ik ook
weer niet mee te doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten