29 maart

'De hel bestaat niet', zegt de paus. Toch volgens Eugenio Scalfari, de Italiaanse journalist die hem inteviewde voor La Repubblica. Scalfari is 93, en gebruikt nooit een recorder bij interviews, zegt De Morgen. Wat bedoelen ze daarmee? Dat hij misschien niet goed meer hoort, Scalfari? Of dat hij, 93 zijnde, al eens iets hoort dat er niet is? Dat ze het zelf maar half geloven, dat de paus zoiets gezegd heeft? Het Vaticaan heeft over Scalfari geen klachten, lees ik nog. Wat is het nu?

Dat de hel niet bestaat, wisten we al. Toch niet die hel. Je kunt dus zeggen: goed nieuws. De paus weet het eindelijk ook. Maar ook: zo'n paus zegt n'importe quoi. Onfeilbaar zijnde in geloofszaken, beslist hij wat bestaat en wat niet (de paus is altijd hij). De gelovigen moeten het geloven. Op straffe van eeuwig vuur, maar nu dus niet meer.

'Wat wel bestaat, is de verdwijnig van zondige zielen', zegt de paus nog, tegen Eugenio Scalfari, volgens De Morgen. Ik leer eruit, dat zonde en zielen wel nog bestaan. Volgens deze paus. Ah well, we zien wel wat de volgende zegt. De vele generaties gelovigen, die menige nacht wakker gelegen hebben van angst voor het hellevuur, hebben het helaas niet meer gehoord, of gelukkig. Wat deze paus heeft gezegd, of zou hebben gezegd. Ze zouden zeggen: wat zijn wij toch gelovig geweest.

Het Vaticaan, lees ik inmiddels, 'heeft vanavond wel laten weten dat de paus verkeerd is geciteerd' En: 'De kerk benadrukt dat het katholieke geloof het bestaan van de hel erkent'. Ja wat is het nu? Is het Vaticaan ook onfeilbaar? Wat zegt Rik Torfs daarover? 

23 maart

Ja natuurlijk, als zo'n ouwe vlieger nog bommen kan gooien op Syrië, waarom dan goed geld uitgeven aan een dure nieuwe? Dat is toch met de kerncentrales ook zo? Als zo'n ouwe reactor met zijn scheurtjes nog elekriciteit kan maken, dan gaan we die toch niet wegdoen, zeker? Allez, een doosje pillen voor heel het land. Wat kost dat? Niets! En Antoign mag je nog aftrekken.

14 maart

Camionkijken, dat is nog eens iets om te doen als je dik drie uur bezig bent met een autoritje van honderdtien kilometer. Je kunt de radio aanzetten, maar het opgefokte gejengel maakt je gek. Dan gaat het nog niet over de reclamespotjes. Je kunt op Klara afstemmen, dan dreig je schielijk in te dutten. Je mag niets met je telefoon doen, je kunt niet lezen, geen sudoku's doen. Je kunt praten tegen je passagier, maar zeg nu zelf, drie uur praten?

Ten einde raad ga je kijken naar de camions. Er zijn er veel. Uit welk land ze komen. Polen, Roemenië, Wit-Rusland, Tsjechië, Nederland, Slovakijke, Litouwen, Duitsland, Slovenië, Portugal. Af en toe roep je: Een Belg! Je kijkt ook wat ze vervoeren. Meestal Logistics. Geen idee wat dat zijn, of hoe ze eruitzien. Groot, dat zeker. Logistics lijken me belangrijk. Soms bekruipt me de aandrang om op mijn eigen auto Deprettere Logistics te schilderen. Tenslotte is mijn auto toch een camionetje. Ik bedoel een kleine camionette, niet een camionnetje.

Maar kijk, plots staat er: Excellence in Mushrooms. Ik vraag me af hoe de slogan in het Nederlands zou klinken, ik heb nu eenmaal zelf in het vertaalvak gezeten. Excellente Paddenstoelen? Uitblinkers in Champignons? Kom nou.

Op een andere ook Nederlandse camion staat: It's Transpossible. Voorwaar een vernuftige woordspeling, waar lang over is nagedacht.

We bespreken de slogans, mijn passagier en ik, zo gaat de tijd toch een beetje vooruit. We zijn het er ook over eens, dat camionkijken een achterhaalde term is. Een camion heet nu truck in het Nederlands, kijken is natuurlijk watchen.

Truck watching, dat is nog eens iets om te doen.

13 maart

Soms neemt je leven een nieuwe wending. Ten goede of ten kwade. Meestal krijg je dat pas door, als het al goed bezig is. Je zegt: wat een geluk, of hoe stom van me, dat ik dit of dat gedaan heb of niet gedaan. Een enkele keer weet je 't vooraf. Oei, zeg je, dat wordt hier een heel ander leven. 

Beste klant,

Je Scarlet-simkaart is actief. Je mag deze nu in je gsm plaatsen.
Met vriendelijke groeten,
Scarlet klantendienst 

Het is een nanokaart. Die had ik nodig omdat mijn vorige simkaart te groot was. Voor mijn smartphone, jawel. In de nabije toekomst, als ik de nieuwe kaart in mijn nieuwe telefoon gezet heb, en een beetje door heb gekregen hoe ik het apparaat moet bedienen, in de ook weer niet zo nabije toekomst, zul je mij met mijn neus op dat schermpje rond zien lopen. 

In de hemel, op de aarde en op alle plaatsen zal ik met mijn vingers over dat ruitje zitten, staan, liggen of lopen te vegen, waardoor het altoos vuiler zal worden. Als ik mijn naam vergeten ben, de verjaardag van mijn gade (of omgekeerd), de weg naar Lidl of Aldi, zal ik mij met de gepaste app uit de nood redden. 

Ik zal mijn berichtjes lezen op de wc, selfies maken op de tram,  foto's van de lamskoteletjes bij de Turk, die ik in een onvermijdelijk volgende fase zal delen met mijn aanzwellend leger van vrienden, zodat ze me kunnen laten weten dat ze mijn koteletjes leuk vinden. 

Uit al die voorbeelden blijkt natuurlijk, dat ik geen flauw idee heb wat zo'n smartphone écht doet. Met die onwetendheid voel ik me goed, zolang het nog duurt. Want oei, dat wordt hier een heel ander leven.

5 maart

Er komt weer een prinselijk huwelijk aan in het Verenigd Koninkrijk, op 19 mei. Te dezer gelegenheid mogen de pubs uitzonderlijk twee uur langer open blijven. ‘Het volk krijgt meer tijd om een glas te heffen op het koppel', volgens de minister van Binnenlandse Zaken.

Zo is dat nog altijd bij onze Britse overburen: als het betere volk iets te vieren heeft, mag het gewone volk ook een beetje meedoen. Dat dient het samenhorigheidsgevoel. Wie zou vinden dat 'het gewone volk' een neerbuigende term is, moet er de Britse pers maar op nalezen. Royal wedding: Prince Harry and Meghan Markle invite 2,640 commoners, las ik daar.

"De commoners, waar er 1200 van gekozen worden 'uit elke hoek van het verenigd Koninkrijk' , krijgen de aankomst te zien van de bruid en de bruidegom en hun genodigden, en het vertrek van de stoet met de koetsen na de kerkdienst." Dat staat zonder een spoor van ironie, niet in de Daily Mail, maar in de serieuze, om zijn linkse sympathieën geprezen of verketterde Guardian.

Een commoner is volgens mijn Cambridge International Dictionary of English 'een persoon die niet geboren is in een positie van hoge sociale rang (high social rank).' Het gewone volk zal zijn pret niet opkunnen die 19e mei, want na de trouwerij wordt nog de finale gespeeld van de voetbalbeker. Ook zonder royal wedding een absolute hoogdag. 

Ach laat ze nog maar eens goed feesten. Je hoeft niet warm te worden van protserig patriottisme, over het paard getilde voetballers, of van de instelling van het huwelijk, om iedereen, commoners en luitjes van high social rank, zijn kleine pleziertje te gunnen.