Nog
eens gezien, na al die jaren, The Third Man. Op mijn Samsung
televisie, met mijn Panasonic VCR, van een bestofte Maxell cassette.
De film zelf is nog veel ouder, van 1949. Wat een onwaarschijnlijk
mooie film is dat, waar je haast elk beeld van in kunt lijsten en
boven je bed of elders in huis ophangen. Geen kleuren van doen. De
valse smoel van Orson Welles. Het jongetje met zijn bal (Der war
es!). De kat op de glimmende schoenen. De ballonnenventer (Mein Herr, Ballon?). En het magische Harry Lime-thema. Al
meermaals bekeken en weer vergeten. Het zal niet meer gebeuren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten