Ik
loop niet graag rond in kleren met boodschappen op. Als ik iets koop,
zie ik erop toe dat er geen ongein op te lezen valt. Menige keer al
viel mijn oog op een aantrekkelijk t-shirt of een aardige trui, tot
ik het kledingstuk omdraaide en zag dat het weer van dat was. Ik heb
daar niets op tegen, maar ik laat het liever aan anderen over om
daarmee rond te lopen. Zo erg moet het natuurlijk niet worden als de
man van middelbare leeftijd die ik hier door de stad zag flaneren in
een zwart t-shirt met de boodschap: Keep calm, I'm
a doctor. Maar kijk,
een week of wat geleden kocht ik in een bekende Duitse discountwinkel
een keurig t-shirt in grijs en blauw, nadat ik het voor en achter op
onbeschrevenheid had gekeurd. Ik liet het trots aan mijn gade zien.
Weet je, dat er iets op staat? vroeg ze. Jawel. Op de linkermouw, in
onopvallende zwarte letters. Certificate of
Authenticity, 2011. Moet
ik daarmee de straat op? En wat wil het ook zéggen? En als het niets
wil zeggen, waarom staat het er dan op? En waarom altijd weer in het
Engels? Ja, zo'n paraplu met Merde il pleut waar
ik iemand eens mee zag, die wil ik doodgraag hebben.
Dat noem ik een
zinvolle boodschap. Daar kan eenieder zich in vinden, op een klamme
regendag. Maar ik heb hem helaas nergens nog gezien.
zaterdag 24 augustus 2019
maandag 19 augustus 2019
19 augustus
Of
de Vlaamse leeuw een rode dan wel een zwarte tong moet hebben, daar
gaat naar ik verneem in het thuisland het debat over. Historisch was
de tong rood, maar mettertijd is hij in bepaalde kringen zwart
geworden. Rood was er zo al geen geliefde kleur, in combinatie met
zwart en geel werd hij ondraaglijk. Onverdraaglijk. Wat een hoop
onzin. Vlaggen. Ons
en hun, en
hun zijn altijd de slechte. Never mind
dat de toestand van de planeet zorgwekkend is. De Vlaamse voorhoede
voelt zich niet aangesproken. Maar voor haar zwarte leeuw wil ze wel
nog eens de barricades op.
vrijdag 16 augustus 2019
16 augustus
In
Rochefort in het Franse departement Charente Maritime heb ik het
woord transbordeur
geleerd. Voluit is het pont transbordeur, de
naam van een 66 meter hoog ijzeren
![]() |
Klik om te vergroten |
donderdag 1 augustus 2019
1 augustus
On a eu un très
beau mois de juillet,
hoor ik een man zeggen op de markt. Vandaag is 1 augustus. Hij moet
het over juli hebben voor ik hier arriveerde, op de vlucht voor de
canicule in
het binnenland. Het mooie weer wordt nu al een week gemaakt in
onvoorspelbare en vooral korte opklaringen, als de zon even door een
gat in het wolkendek breekt. Als het niet blijvend regent. Als de
buien op tijd stoppen. Als de wind even wil gaan liggen. Als de
ochtendmist optrekt. Als het kwik toch eens de twintig haalt. Pluie,
pluies éparses, averses, rares averses, brumeux, nuageux, très
nuageux, pluie orageuse, averses orageuses, risque d'orages, brume,
bancs de brouillard.
Dat zullen ze hier met un très beau juillet
bedoelen. En het is nog waar ook. De heuvels, de baaien, de rades
en de pointes,
de zee in Finistère: ze verdragen geen al te blauwe lucht. Ze komen
pas tot hun recht onder dikke grauwe wolken, met hier en daar, af en
toe, niet te lang, een priemende zonnestraal voor het effect. Als het
zo mooi niet was, ik was hier al weer weg.
-
Overdrijf je niet een beetje?
-
Ja, oké. Een beetje.
Abonneren op:
Posts (Atom)