Ik
loop niet graag rond in kleren met boodschappen op. Als ik iets koop,
zie ik erop toe dat er geen ongein op te lezen valt. Menige keer al
viel mijn oog op een aantrekkelijk t-shirt of een aardige trui, tot
ik het kledingstuk omdraaide en zag dat het weer van dat was. Ik heb
daar niets op tegen, maar ik laat het liever aan anderen over om
daarmee rond te lopen. Zo erg moet het natuurlijk niet worden als de
man van middelbare leeftijd die ik hier door de stad zag flaneren in
een zwart t-shirt met de boodschap: Keep calm, I'm
a doctor. Maar kijk,
een week of wat geleden kocht ik in een bekende Duitse discountwinkel
een keurig t-shirt in grijs en blauw, nadat ik het voor en achter op
onbeschrevenheid had gekeurd. Ik liet het trots aan mijn gade zien.
Weet je, dat er iets op staat? vroeg ze. Jawel. Op de linkermouw, in
onopvallende zwarte letters. Certificate of
Authenticity, 2011. Moet
ik daarmee de straat op? En wat wil het ook zéggen? En als het niets
wil zeggen, waarom staat het er dan op? En waarom altijd weer in het
Engels? Ja, zo'n paraplu met Merde il pleut waar
ik iemand eens mee zag, die wil ik doodgraag hebben.
Dat noem ik een
zinvolle boodschap. Daar kan eenieder zich in vinden, op een klamme
regendag. Maar ik heb hem helaas nergens nog gezien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten