Er
is nog even tijd om het lelijkste woord van 2019 te bekronen, maar ik
zie niet gauw iets nog lelijkers opduiken dan fwa.
Niet eens een woord, maar een fonetische benadering van de manier
waarop vele Vlamingen of wat
proberen te zeggen, op het einde van een zin, met vraagteken, veelal
ten teken van misprijzen. Voelde gij u nie goe
fwa? Ik zag het voor
het eerst in de reclameboodschap van Bicky Burger.
Een soort superman verkoopt een vrouw een klap, omdat ze hem een
hamburger aan wil smeren die niet van Bicky komt. Fake Bicky, fwa? zegt hij.
Over de smaak van hamburgers valt niet te redetwisten. Wel over die
van spraak- en anders gestoorde reclamemakers. Overigens vind ik
verrommeling
tot nog toe het mooiste woord, voor hoe we hier met (onder meer) onze
open ruimte omgaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten