20 december

De prijs voor de domste stunt van het jaar is altijd een moeilijke zaak. De concurrentie is hard. Dit jaar viel pas op 9 december alle twijfel weg. Op de laatste Europese top in Brussel zat de Britse Conservatieve premier het hele officiële diner èn de daaropvolgende onderhandelingen, die tot diep in de nacht aansleepten, zijn plas op te houden. Niet dat het plassen niet paste, of dat het niet mocht, of niet kon, of niet wou lukken. De premier wilde het zo, hij deed het expres. 

David Cameron vindt dat onderhandelen met een spannende blaas een slimme zet is. Het houdt je geconcentreerd. Je bent veel meer gefocust. Zoveel onzin kan zelfs Cameron niet zelf verzinnen: hij heeft het van wijlen Enoch Powell, ook ooit regeringslid voor de Conservatieven.

Meteen weten we hoe het komt, dat Cameron als enige van de 27 EU-leiders zijn veto uitsprak tegen de voorgestelde verdragswijzigingen. Hij moest zo hard, hij kon al lang niet meer volgen waar het over ging. 

Een volle blaas en een leeg hoofd: je zult maar zo iemand als premier hebben. Maar goed, ze hebben hem zelf gekozen natuurlijk, onze Britse vrienden.  

David Cameron

Een leuk verhaal. Is het ook waar?

Een woordvoerder voor de eerste minister gaf tegen de Londense Evening Standard toe dat Cameron de volleblaastechniek eerder bij belangrijke toespraken gebruikt heeft. Maar hier in Brussel, zei hij, was de reden meer politiek. Op zo'n topconferentie kun je moeilijk even weglopen. Je weet nooit wat ze afspreken terwijl je er niet bij bent. Je moet er op ieder moment je aandacht bij hebben. 

Zo neemt de Europese Raad dus zijn beslissingen: de grootste wint. Maar dat wisten we al.