donderdag 31 januari 2013

31 januari


'We voeren geen schrikbewind, dit is louter een signaal dat men binnen de lijntjes moet leren lopen. Dat dit gevaarlijk kan zijn'.
Politiecommissaris Jan Van Avermaet van Lokeren, geciteerd in De Morgen van 26 januari.

Wat kan gevaarlijk zijn?
'Ons politiereglement verbiedt het gooien van om het even welke substantie die kan bevuilen, hinderen of beschadigen'.
Bijvoorbeeld?
Sneeuwballen.

Geen schrikbewind?
'Er wordt enkel ingegrepen als de jongeren de bedoeling hebben om iemand of iets met de sneeuwbal te raken'.
Let op 'de jongeren'.

Waarom in godsnaam zou iemand een sneeuwbal gooien, als het niet de bedoeling is iemand of iets te raken?
'Wat als een oude man getroffen wordt en valt?', zegt de commissaris.
Let op 'een oude man'.

'Als auto's worden beschadigd?'
Het ultieme schrikbeeld: mijn auto beschadigd!
Met een sneeuwbal?

Samenvattend: de jongeren moeten leren tussen de lijntjes te lopen, anders kunnen zij gevaarlijk zijn, met name voor oude mannen en hun auto's.

Ik denk dat de commissaris het allemaal nog meent ook. Ik denk dat hij het zelfs goed meent. Dat is dan het ergste. 
 

dinsdag 29 januari 2013

29 januari


De kleine Van Rompuy maakt niet altijd de snuggerste indruk. Ik bedoel de broer, niet de zoon. Tja, met die dynastieën. Zijn argumentatie durft al eens te rammelen, als een aftandse fiets. Nu tegen Rik Torfs. Nestbevuiler, zegt de kleine Van Rompuy. Niet slim.

Loyaliteit wordt verdiend, niet gevraagd, laat staan geëist. Vertrouwen net zo: beter niemand vertrouwen die vertrouwen vraagt. Als hij deugt, krijgt hij het wel. Wie loyaliteit eist, staat maar raar in zijn schoenen.

Als Torfs er niet meer in gelooft, dat hij dan opstapt: nog zo'n knullige uitspraak. Het dak lekt? De ramen sluiten niet? De WC is verstopt? Ga dan maar elders huren, dat argument.

Op zijn zachtst zou je kunnen zeggen, dat de kleine Van Rompuy nogal defensief reageert als iemand uit zijn clubje een valse noot laat horen. Zwijg. Sluit de rangen, of bol het af! 

Binnenskamers mag Torfs wel kritiek geven, natuurlijk. Daar kunnen ze wel mee leven, bij de CD&V. Dat kennen ze, ruzie rond de keukentafel. Maar op straat: grimlach op de lippen, borst vooruit: één grote, warme, christelijke familie. 


 

donderdag 24 januari 2013

24 januari


Vandaag op de markt van S twee grieten gekocht, en twee pladijzen. Het was koud, maar mooi weer, en de beiaard op het stadhuis speelde Land of hope and glory. Het is weer eens iets anders dan Het Ros Beiaard, en op een carillon klinkt het lied een stuk leuker en minder pompeus. 
God who made thee mighty, make thee mightier yet, kom kom. Vlaggegezwaai, tromgeroffel, borstgeklop, hebben we dat niet gehad, stilaan?

maandag 21 januari 2013

21 januari


Permanent 1/2 kop, zag ik vandaag in een etalage in het Waasland Shopping Center (met -er, zoals in Amerika). Toen ik een tweede keer keek, hing het er nog. Warempel. Geen rakere beschrijving mogelijk van hoe ik er bij liep, al was permanent mogelijk wat overdreven.
Zo zie je maar: een moment van introspectie kan een mens altijd en overal overvallen, zelfs voor het raam van een kapsalon in het Waasland Shopping Center (met -er, zoals in Amerika).

20 januari

1.
Vanochtend gezien: de film Barbara over een arts in de DDR die naar het westen wil. De instanties vinden dat niet goed, dus wordt ze overgeplaatst van Berlijn naar de provincie. Haar flat wordt regelmatig doorzocht, zijzelf ook, door een akelige vrouw die voor de gelegenheid witte gummi handschoenen aantrekt. De hospita, haar buren, haar collega's, zowat iedereen heeft Barbara in de gaten. In de DDR was dat zo. Geen probleem voor wie zweeg, hard werkte en op tijd en stond de parades van de partij bijwoonde.

2.
'Met de huidige informaticasystemen moet het mogelijk zijn snel de nodige inlichtingen in te winnen. De geviseerde zal, indien hij geen gevaar betekent, zelf niets opmerken.'

Dat zegt iemand in een 'discussie' op deredactie.be. Het gaat over een klacht tegen procureur Herman Dams van Antwerpen, die vindt in een interview met De Standaard dat 'de man die ’s avonds zijn hondje uitlaat en een bestelwagen met vreemde nummerplaat ziet' de politie moet bellen, een uitspraak die Groenvoorzitter Van Besien discriminerend vindt. Dat interview van Dams is in elk geval verbluffende lectuur.  

De 'geviseerde' is dan zo'n verdachte buitenlander die door een waakzame Belg gesignaleerd wordt. De redenering is: als hij niets kwaads in de zin had, maakt het ook niets uit.

3.
Nu ik erover nadenk, ik ben hetzelfde argument vandeweek tegengekomen in The Guardian, ter verdediging van de sharia, inclusief straffen zoals het amputeren van handen bij dieven. After all, wie niet steelt, heeft niets te vrezen, schreef de inzender op dat discussieforum.

4.
Ik wil ook wel in een nette buurt wonen, geen graffiti, keurige voortuintjes, beleefd knikkende voorbijgangers, zacht spelende kindertjes, car boot speakers met alleen maar Bach. Maar spionnen met hondjes? Klikkende gordijnloerders? (Procureur Dams: 'Als je gaat slapen en je gordijntjes dichttrekt, kijk dan eens in je straat'.) Non, merci. 

Als de man die zijn hondje uitlaat drollen en plassen op mijn gras achterlaat, wat met grote regelmaat gebeurt, bel ik ook niet naar de politie. Overigens, op een echt slechte dag wil ik zelf wel eens op straat kunnen plassen, ook in het buitenland met mijn vreemde nummerplaat.

donderdag 17 januari 2013

17 januari

Wat de huismuis betreft, vanmiddag liep ze naar oude gewoonte weer opgewekt door de woonkamer, allerminst gestoord door mijn aanwezigheid en die van mijn gade.

Nu ben ik wel een dierenvriend, maar zoveel brutaliteit kan ik niet laten passeren. Ik schepte de muis op het stofblik en zette ze buiten neer in de sneeuw. Mijn huismuis is zo te zien een huisspitsmuis (crocidura russula), en ze mag geacht worden in mijn tuin haar weg te vinden. Immers, 'de dieren geven de voorkeur aan droog grasland, bosranden, maar ook tuinen en heggen', zegt Wikipedia onder 'biotoop'. 
 

Maar nee! Deze huismuis neemt haar biotoop veeleer in enge zin op. Dus trippelt ze geen tien minuten later weer onder de tafel rond, waar mijn gade en ik een boterhammetje zitten te eten. Hoe kan het bestaan?

Inmiddels evenwel heb ik het advies van de heer D. Dehenauw van het KMI vernomen: we zitten officieel in een koudegolf, het is raadzaam me goed te kleden, 'in meerdere lagen', alsook 'huisdieren binnen te houden'.

Goed dan, crocidura. We zien wel verder als het weer gaat dooien. Tot zolang raad ik jou aan wat meer discretie aan de dag te leggen. Morgenochtend, bijvoorbeeld, als Sloeber, de kat van de buren, haar dagelijkse schoteltje melk komt halen. 
 

dinsdag 15 januari 2013

15 januari

Als ik het goed kan volgen, maar dat is lang niet zeker, heeft Oprah Winfrey een interview gegeven aan This Morning van CBS (vandaag), waarin zij vertelt over het interview met Lance Armstrong dat zij (overmorgen) uitzendt op haar eigen zender OWN.

Ze legt uit wat Armstrong zal zeggen, hoe hij het tegen haar gezegd heeft (gisteren), en deelt in een adem mee dat hun interview op twee avonden wordt uitgezonden (donderdag en vrijdag), niet één zoals eerder gemeld.

Over dat interview van Oprah op CBS over het interview met Armstrong op OWN berichten vervolgens de kranten, onder meer onthullend, zoals The Guardian, dat Oprah de tapes van het interview (met Armstrong) mee (naar huis?) genomen heeft 'in her bag with dog food'.

Zo werkt dat dan, de media. Als ik goed kan volgen, maar het is niet zeker of ik dat wel wil. 

 

vrijdag 11 januari 2013

11 januari


Hoe zit dat nu met eekhoorns? Doen die een winterslaap? Het is maar dat de rode eekhoorns (sciurus vulgaris) die sinds enige tijd het uitzicht uit mijn woonkamerraam opvrolijkten, zich de laatste dagen niet meer laten zien.

Ze houden zich op in de tuin van mijn buurman, die ten westen aan de mijne grenst, en waar nogal wat bomen staan. Die bomen houden des zomers de avondzon uit mijn tuin weg, maar zij maken veel goed door aan talloze vogels een stek te bieden waar zij fluitend, koerend, krassend of met hun snavel op de schors timmerend het fletse suburbane leven een beetje bijkleuren.

En sinds kort dus ook aan eekhoorns. Ik zag ze meest 's ochtends bij het ontbijt tegen de boomstammen op schieten, over de takken sprinten en van de ene boom naar de andere springen, met een snelheid en een gratie waar wij onbeholpen tweevoeters alleen maar naar kunnen kijken.

Het antwoord is: nee. 'De eekhoorn', zegt Wikipedia, 'houdt geen winterslaap. In plaats daarvan houdt hij zich bij gure dagen in zijn nest verborgen, en bezoekt hij op betere dagen 's ochtends zijn wintervoorraad.'

Daar zit dus sciurus vulgaris als ik 's ochtends mijn boterhammetje eet en in de bomen speur. Bij gure dagen in zijn nest verborgen, en groot gelijk heeft ie. 

 

10 januari


Kijk. Ofwel heb je een koning als staatshoofd, en dan moet je die mens en zijn familie fatsoenlijk in de kleren en de huisvesting steken. Zij moeten proper voor de dag komen, als uithangbord van de natie. Is het allemaal te duur, stuur dan de monarch en zijn gevolg maar weg. Van mij mag het vandaag nog. Maar zolang zo'n koning er is, moet je niet over zijn prijskaartje zeuren. Presidenten kosten ook geld.

Intussen doet Fabiola met haar nalatenschap wat ze wil. Dat ze liever niet te veel successierechten betaalt, ja wie wel dan? Dat ze alleen iets na wil laten aan neefjes en nichtjes uit een 'eerste religieus katholiek huwelijk'? Komaan. Iedereen die de voorbije halve eeuw wel eens een krant las, weet dat Fabiola een pilarenbijter is. De Geestelijke Oefeningen van Sint-Ignatius - het is niet waar ik mijn fortuin voor zou bestemmen, maar er zijn vast gekkere dingen met erfenissen gedaan. 

Wat rest van de dotaties die Fabiola gekregen heeft, moet ze als de tijd daar is maar aan de schatkist teruggeven, nadat al de tuinmannen en kamermeisjes betaald zijn. Veel zal het wel niet zijn, maar de koningin-weduwe ziet er tenminste goed gesoigneerd uit, als ze naar me wuift uit haar loge van de Koningin Elisabethwedstrijd.

Ik zwaai altijd terug, en dan denk ik: kras besje toch, die Fab.
 

maandag 7 januari 2013

7 januari


Nog wat vroeg voor het mooiste woord van 't jaar. Maar als er om de week zo eentje voorbij komt, wordt 2013 een heuse grand cru. Een Frans woordje, maar soit, het Frans is tot nader order een van onze drie landstalen. Ik las het op de website van Le Soir, in een stuk over een politieke partij die 'in haar statuten een onafhankelijk Vlaanderen voorstaat.'

'Mais dans les faits,' schrijft Pierre Bouillon, 'ses propos sont plus caoutchouteux'.

Ik heb het altijd al geweten, dat er iets was met de propos van die partij. Stijf als het koud is, slap als het warm wordt, waar het water van afdruipt, als laarzen in een tuinhok. Glibberig aan de tast, geurend naar mechanische gootsteenontstopper, ook wel plopper genoemd. Mooi woordje ook, dat.

Hoe het stuk in Le Soir verder ging, kan ik niet vertellen. Net toen het spannend beloofde te worden, stond er: la suite réservée aux abonnés. Oeps! De betaalmuur. Nog een leuk woord, en we zijn pas 7 januari. 
 

zondag 6 januari 2013

6 januari


Het laat zich aanzien dat 2013 een behoorlijk jaar kan worden, nog eens zonder olympische spelen, Europese of wereldbekers voetballen, geen plaatselijke of andere verkiezingen. Het wordt wel zaak zich verre te houden van kranten en televisie, waar kamerbreed geouwehoerd zal worden over de verdere afbraak van België, nu confederalisme genoemd. Het is overigens altijd al een goed idee de televisie te mijden, gezien de steeds treuriger treurnis die daar wordt vertoond. Wijze lieden zetten de radio op Classic 21 of Klara Continuo en lezen een goed boek. Nog leuker is trachten zelf een boek te schrijven. De afwijzingen van de uitgevers kan men door iemand anders laten lezen.