vrijdag 11 januari 2013

10 januari


Kijk. Ofwel heb je een koning als staatshoofd, en dan moet je die mens en zijn familie fatsoenlijk in de kleren en de huisvesting steken. Zij moeten proper voor de dag komen, als uithangbord van de natie. Is het allemaal te duur, stuur dan de monarch en zijn gevolg maar weg. Van mij mag het vandaag nog. Maar zolang zo'n koning er is, moet je niet over zijn prijskaartje zeuren. Presidenten kosten ook geld.

Intussen doet Fabiola met haar nalatenschap wat ze wil. Dat ze liever niet te veel successierechten betaalt, ja wie wel dan? Dat ze alleen iets na wil laten aan neefjes en nichtjes uit een 'eerste religieus katholiek huwelijk'? Komaan. Iedereen die de voorbije halve eeuw wel eens een krant las, weet dat Fabiola een pilarenbijter is. De Geestelijke Oefeningen van Sint-Ignatius - het is niet waar ik mijn fortuin voor zou bestemmen, maar er zijn vast gekkere dingen met erfenissen gedaan. 

Wat rest van de dotaties die Fabiola gekregen heeft, moet ze als de tijd daar is maar aan de schatkist teruggeven, nadat al de tuinmannen en kamermeisjes betaald zijn. Veel zal het wel niet zijn, maar de koningin-weduwe ziet er tenminste goed gesoigneerd uit, als ze naar me wuift uit haar loge van de Koningin Elisabethwedstrijd.

Ik zwaai altijd terug, en dan denk ik: kras besje toch, die Fab.
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten