Nog
wat vroeg voor het mooiste woord van 't jaar. Maar als er om de week
zo eentje voorbij komt, wordt 2013 een heuse grand cru. Een Frans
woordje, maar soit, het Frans is tot nader order een van onze drie
landstalen. Ik las het op de website van Le Soir,
in een stuk over een politieke partij die 'in haar statuten een
onafhankelijk Vlaanderen voorstaat.'
'Mais dans les faits,' schrijft Pierre Bouillon, 'ses propos sont plus caoutchouteux'.
Ik heb het altijd al geweten, dat er iets was met de propos van die partij. Stijf als het koud is, slap als het warm wordt, waar het water van afdruipt, als laarzen in een tuinhok. Glibberig aan de tast, geurend naar mechanische gootsteenontstopper, ook wel plopper genoemd. Mooi woordje ook, dat.
Hoe het stuk in Le Soir verder ging, kan ik niet vertellen. Net toen het spannend beloofde te worden, stond er: la suite réservée aux abonnés. Oeps! De betaalmuur. Nog een leuk woord, en we zijn pas 7 januari.
'Mais dans les faits,' schrijft Pierre Bouillon, 'ses propos sont plus caoutchouteux'.
Ik heb het altijd al geweten, dat er iets was met de propos van die partij. Stijf als het koud is, slap als het warm wordt, waar het water van afdruipt, als laarzen in een tuinhok. Glibberig aan de tast, geurend naar mechanische gootsteenontstopper, ook wel plopper genoemd. Mooi woordje ook, dat.
Hoe het stuk in Le Soir verder ging, kan ik niet vertellen. Net toen het spannend beloofde te worden, stond er: la suite réservée aux abonnés. Oeps! De betaalmuur. Nog een leuk woord, en we zijn pas 7 januari.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten