Wat
de huismuis betreft, vanmiddag liep ze naar oude gewoonte weer
opgewekt door de woonkamer, allerminst gestoord door mijn
aanwezigheid en die van mijn gade.
Nu
ben ik wel een dierenvriend, maar zoveel brutaliteit kan ik niet
laten passeren. Ik schepte de muis op het stofblik en zette ze buiten
neer in de sneeuw. Mijn huismuis is zo te zien een huisspitsmuis (crocidura
russula),
en ze mag geacht worden in mijn tuin haar weg te vinden. Immers, 'de
dieren geven de voorkeur aan droog grasland, bosranden, maar ook
tuinen en heggen', zegt Wikipedia onder
'biotoop'.
Maar
nee! Deze huismuis neemt haar biotoop veeleer in enge zin op.
Dus trippelt ze geen tien minuten later weer onder de tafel rond, waar
mijn gade en ik een boterhammetje zitten te eten. Hoe kan het
bestaan?
Inmiddels
evenwel heb ik het advies van de heer D. Dehenauw van het KMI
vernomen: we zitten officieel in een koudegolf, het is raadzaam me
goed te kleden, 'in meerdere lagen', alsook 'huisdieren binnen te
houden'.
Goed
dan, crocidura. We zien wel verder als het weer gaat dooien.
Tot zolang raad ik jou aan wat meer discretie aan de dag te leggen. Morgenochtend,
bijvoorbeeld, als Sloeber, de kat van de buren, haar dagelijkse
schoteltje melk komt halen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten