donderdag 17 januari 2013

17 januari

Wat de huismuis betreft, vanmiddag liep ze naar oude gewoonte weer opgewekt door de woonkamer, allerminst gestoord door mijn aanwezigheid en die van mijn gade.

Nu ben ik wel een dierenvriend, maar zoveel brutaliteit kan ik niet laten passeren. Ik schepte de muis op het stofblik en zette ze buiten neer in de sneeuw. Mijn huismuis is zo te zien een huisspitsmuis (crocidura russula), en ze mag geacht worden in mijn tuin haar weg te vinden. Immers, 'de dieren geven de voorkeur aan droog grasland, bosranden, maar ook tuinen en heggen', zegt Wikipedia onder 'biotoop'. 
 

Maar nee! Deze huismuis neemt haar biotoop veeleer in enge zin op. Dus trippelt ze geen tien minuten later weer onder de tafel rond, waar mijn gade en ik een boterhammetje zitten te eten. Hoe kan het bestaan?

Inmiddels evenwel heb ik het advies van de heer D. Dehenauw van het KMI vernomen: we zitten officieel in een koudegolf, het is raadzaam me goed te kleden, 'in meerdere lagen', alsook 'huisdieren binnen te houden'.

Goed dan, crocidura. We zien wel verder als het weer gaat dooien. Tot zolang raad ik jou aan wat meer discretie aan de dag te leggen. Morgenochtend, bijvoorbeeld, als Sloeber, de kat van de buren, haar dagelijkse schoteltje melk komt halen. 
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten