20 januari

1.

Vanochtend gezien: de film Barbara over een arts in de DDR die naar het westen wil. De instanties vinden dat niet goed, dus wordt ze overgeplaatst van Berlijn naar de provincie. Haar flat wordt regelmatig doorzocht, zijzelf ook, door een akelige vrouw die voor de gelegenheid witte gummi handschoenen aantrekt. De hospita, haar buren, haar collega's, zowat iedereen heeft Barbara in de gaten. In de DDR was dat zo. Geen probleem voor wie zweeg, hard werkte en op tijd en stond de parades van de partij bijwoonde.

2.

'Met de huidige informaticasystemen moet het mogelijk zijn snel de nodige inlichtingen in te winnen. De geviseerde zal, indien hij geen gevaar betekent, zelf niets opmerken.'

Dat zegt iemand in een 'discussie' op deredactie.be. Het gaat over een klacht tegen procureur Herman Dams van Antwerpen, die vindt in een interview met De Standaard dat 'de man die ’s avonds zijn hondje uitlaat en een bestelwagen met vreemde nummerplaat ziet' de politie moet bellen, een uitspraak die Groenvoorzitter Van Besien discriminerend vindt. Dat interview van Dams is in elk geval verbluffende lectuur.  

De 'geviseerde' is dan zo'n verdachte buitenlander die door een waakzame Belg gesignaleerd wordt. De redenering is: als hij niets kwaads in de zin had, maakt het ook niets uit.

3.

Nu ik erover nadenk, ik ben hetzelfde argument vandeweek tegengekomen in The Guardian, ter verdediging van de sharia, inclusief straffen zoals het amputeren van handen bij dieven. After all, wie niet steelt, heeft niets te vrezen, schreef de inzender op dat discussieforum.

4.

Ik wil ook wel in een nette buurt wonen, geen graffiti, keurige voortuintjes, beleefd knikkende voorbijgangers, zacht spelende kindertjes, car boot speakers met alleen maar Bach. Maar spionnen met hondjes? Klikkende gordijnloerders? (Procureur Dams: 'Als je gaat slapen en je gordijntjes dichttrekt, kijk dan eens in je straat'.) Non, merci. 

Als de man die zijn hondje uitlaat drollen en plassen op mijn gras achterlaat, wat met grote regelmaat gebeurt, bel ik ook niet naar de politie. Overigens, op een echt slechte dag wil ik zelf wel eens op straat kunnen plassen, ook in het buitenland met mijn vreemde nummerplaat.