Het meisje op de
Office de Tourisme vertrouwt mij toe dat ze België een beetje kent.
Vous connaissez Iengelmunstère?, vraagt ze.
Eerder heeft een
Franse meneer me een lange blague belge verteld, die erop
neerkomt dat de Belgen niet erg slim zijn. Na afloop vroeg hij hoe
zijn Brussels accent was.
Later word ik in de
stad aangesproken door een activist van Amnesty International.
Ik spreek een beetje Nederlands, zegt hij. Hij woont in Brussel. We
babbelen wat. Je ne vais pas vous embêter, zegt hij
grootmoedig. Compatriotes onder elkaar.
En ik denk: zou
België toch bestaan?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten